Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 kwietnia 2012 r., sygn. III SA/Wa 2382/11

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Dziełak, Sędziowie Sędzia WSA Cezary Kosterna (sprawozdawca), Sędzia WSA Artur Kot, Protokolant referent stażysta Paweł Jurczyński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 kwietnia 2012 r. sprawy ze skargi P. S.A. w W. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...] kwietnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1) uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, 2) stwierdza, że uchylona interpretacja indywidualna nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Ministra Finansów na rzecz P. S.A. w W. kwotę 200 zł (słownie: dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1.1. W dniu 21 stycznia 2011 r. P. Spółka Akcyjna (dalej: Bank lub skarżący) zwrócił się w wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu rozpoznania przychodu z tytułu rozliczeń wystawianych przez Bank instrumentów pochodnych.

1.2. Skarżący przedstawił następujący stan faktyczny:

W ramach swojej działalności Bank zawiera transakcje na instrumentach pochodnych (kupno - sprzedaż) m.in. opcje, transakcje terminowe typu forward

i swap oraz inne instrumenty pochodne. Opisując te transakcje stwierdził,

że zawierane kontrakty dotyczące instrumentów pochodnych stanowią umowy,

w których strony przyrzekają korzyść majątkową dla tej z nich, której twierdzenia co do ceny instrumentu pierwotnego okażą się prawdziwe. Co do opcji bank wyjaśnił,

że jest instrumentem finansowym, który daje jego posiadaczowi prawo do zakupu lub sprzedaży określonych walorów w określonym czasie i po z góry ustalonej cenie. Źródłem powstania opcji jest kontrakt zawierany przez nabywcę i wystawcę,

w którym wystawca opcji przyjmuje zobowiązanie sprzedaży lub kupna instrumentu finansowego będącego przedmiotem kontraktu opcyjnego, natomiast nabywca opcji wykonuje przysługujące mu prawo, gdy jest to dla niego opłacalne. W przypadku nieopłacalności, nabywca ma prawo rezygnacji z wykonania opcji. Ceną za zawarcie kontraktu jest premia opcyjna płacona wystawcy opcji, która w przypadku rezygnacji z wykonania opcji staje się kosztem ponoszonym przez nabywcę opcji. Zobowiązanym do świadczenia w przyszłości z kontraktu opcyjnego jest wyłącznie wystawca opcji, a uprawnionym wyłącznie nabywca. Standard zawierania transakcji na rynku przewiduje, iż premia jest płacona przez stronę zobowiązaną w terminie dwóch dni od daty zawarcia umowy.