Zielona transformacja

Przymus czy wizja korzyści?

5 stycznia 2023 r. weszła w życie unijna dyrektywa CSRD (Corporate Sustainability Reporting Directive), która stanowi jeden z fundamentów Europejskiego Zielonego Ładu i zobowiązuje organizacje do składania raportów dotyczących zrównoważonego rozwoju. W tym roku obowiązek ten dotyczy spółek giełdowych, zakładów ubezpieczeń, banków, funduszy inwestycyjnych – podmiotów zaufania publicznego oraz firm zatrudniających ponad 500 pracowników. Za 2025 r. sprawozdania będą musiały przedstawić wszystkie duże przedsiębiorstwa, a w 2026 r. wszystkie firmy, które zatrudniają powyżej 250 pracowników. Czy są na to gotowe?

Pojęcie „zrównoważony rozwój” pojawiło się w opracowaniach Światowej Komisji ds. Środowiska i Rozwoju przy ONZ już w 1987 r. Jednak dopiero w ostatnich latach nabrało wymiernego znaczenia, stając się jednym z głównych wyznaczników kierunku rozwoju gospodarki. Zgodnie z definicją ONZ zrównoważony rozwój zakłada zaspokojenie obecnych potrzeb ludzi bez ograniczania możliwości ich zaspokajania przyszłym pokoleniom. W koncepcji zrównoważonego rozwoju kluczowe są: zapewnienie możliwości i wyrównanie szans na zaspokojenie podstawowych potrzeb wszystkim społecznościom oraz odpowiedzialne korzystanie z ograniczonych i nieodnawialnych zasobów.

Dla organizacji zrównoważony rozwój oznacza kompleksowe podejście do zarządzania biznesem, które ma na celu wzrost rentowności w długim okresie, z jednoczesną dbałością o środowisko i zasoby naturalne (czynnik środowiskowy - E), troską o zdrowie i dobrostan ludzi (czynnik społeczny - S) oraz etycznymi i transparentnymi normami i politykami prowadzenia firmy (ład korporacyjny - G). Firmy, które nie funkcjonują zgodnie z zasadami ESG, narażają się na rosnącą niechęć inwestorów, klientów czy pracowników oraz ograniczają swoje możliwości rozwoju w długim okresie.