Postanowienie SN z dnia 22 marca 2024 r., sygn. II KS 62/23

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Małgorzata Wąsek-Wiaderek

w sprawie M. B.,

oskarżonego o czyn z art. 258 § 1 k.k. i in.,

po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu 22 marca 2024 r.,

skargi obrońcy oskarżonego

na wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie

z dnia 30 maja 2023 r., II AKa 177/22,

w jego części uchylającej co do tego oskarżonego wyrok Sądu Okręgowego w Lublinie

z dnia 15 marca 2022 r., IV K 127/21,

i przekazującej sprawę do ponownego rozpoznania,

na podstawie art. 539e § 2 k.p.k. a contrario,

p o s t a n o w i ł:

1. oddalić skargę;

2. obciążyć oskarżonego M. B. kosztami sądowymi postępowania skargowego.

UZASADNIENIE

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Lublinie M. B. został uniewinniony od czynu z art. 258 § 1 k.k. (czyn zarzucany w punkcie III, rozstrzygnięcie z punktu 2) oraz uznany za winnego czynu z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1939 ze zm.; dalej: u.p.n.) w zw. z art. 65 § 1 k.k. (czyn zarzucany w punkcie IV, przypisany w punkcie 3), za który wymierzono mu karę grzywny w wymiarze 300 stawek dziennych, po 20 zł każda i karę 3 lat pozbawienia wolności oraz orzeczono przepadek przedmiotów, a także za winnego czynu z art. 178b k.k. (czyn zarzucany w punkcie V, przypisany w punkcie 4), za który wymierzono mu karę roku pozbawienia wolności oraz środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat, na poczet którego zaliczono okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 2 listopada 2021 r. do dnia 15 marca 2022 r. Kary jednostkowe pozbawienia wolności zostały połączone i jako karę łączną wymierzono M. B. karę 4 lat pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia oskarżonego wolności w sprawie (pkt 5 wyroku). Wyrok zawierał ponadto rozstrzygnięcia dotyczące odpowiedzialności karnej współoskarżonych, jak również kosztów procesu.

Po przeprowadzeniu postępowania odwoławczego zainicjowanego apelacjami wniesionymi przez obrońców oskarżonych M. B., A. B. i L. K. oraz prokuratora co do oskarżonych S. K., M. B., A. B., A. T. i R. M., Sąd Apelacyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 30 maja 2023 r., II AKa 177/23, po uprzednim uchyleniu kar łącznych i rozstrzygnięć o zaliczeniu na poczet tych kar okresu rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie (w tym kary łącznej i zaliczenia orzeczonych wobec M. B.), uchylił zaskarżony wyrok w części, w tym co do M. B. w zakresie czynu zarzuconego mu w punkcie III oraz w zakresie czynu przypisanego mu w punkcie 3 (a zarzucanego w punkcie IV) – rozstrzygnięcie z punktu I tiret drugie. Ponadto Sąd Apelacyjny zmienił zaskarżony wyrok w części, w tym także co do M. B. (pkt 2.a i b) poprzez zaliczenie oskarżonemu na poczet orzeczonego w związku ze skazaniem za czyn z art. 178b k.k. środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych także okresu od dnia 27 lutego 2020 r. do dnia 1 listopada 2021 r., jak również poprzez zaliczenie oskarżonemu na poczet kary pozbawienia wolności orzeczonej za czyn przypisany w punkcie 4 okresu rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie. W pozostałej części wyrok Sądu I instancji został utrzymany w mocy (pkt III). Wyrok zawierał ponadto rozstrzygnięcia w przedmiocie kosztów procesu (pkt IV-VI).