Wyrok WSA w Opolu z dnia 7 marca 2024 r., sygn. I SA/Op 99/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Bogusz Sędziowie Sędzia WSA Tomasz Judecki (spr.) Asesor sądowy WSA Remigiusz Mazur Protokolant St. inspektor sądowy Joanna Szyndrowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 marca 2024 r. sprawy ze skargi A. B. na uchwałę Rady Gminy Bierawa z dnia 9 października 2017 r., Nr XXXV/226/2017 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1) stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części tekstowej i graficznej odnoszącej się do terenu oznaczonego na rysunku planu nr 2 symbolem B10KDW, obejmującej działkę nr a, obręb [...], gmina B., 2) zasądza od Gminy Bierawa na rzecz skarżącego A. B. kwotę 300 (trzysta) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

A. B. (dalej także jako: "skarżący") zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu uchwałę Rady Gminy Bierawa z dnia 9 października 2017 r., Nr XXXV/226/2017, w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Bierawa dla sołectwa Bierawa, Stare Koźle i Brzeźce (Dziennik Urzędowy Województwa Opolskiego z 2017 r. poz. 2564 - zwana dalej także: "planem", "planem miejscowym", "uchwałą").

Skarżący, działając na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (obecnie: Dz. U. z 2023 r. poz. 40, z późn. zm. – dalej jako: "u.s.g.") złożył w dniu 22 listopada 2023 r. (data wpływu do Sądu 21 grudnia 2023 r.) skargę na opisany we wstępie akt prawa miejscowego w części w jakim wyznaczył on, na działce nr a, obręb [...], gmina B., stanowiącej własność A. B. tereny komunikacji drogowej, chodników i sieci technicznej (w planie oznaczone symbolem B10KDW – dopisek Sądu).

Zaskarżonej części planu postawił dwa zarzuty. Po pierwsze zarzucił naruszenie przepisów ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (w dacie podjęcia zaskarżonej uchwały: Dz. U. z 2017 r. poz. 1073 - dalej jako: "u.p.z.p."), tj. art. 20 ust. 1 tej ustawy z uwagi na naruszenie ustaleń Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Bierawa uchwalonego uchwałą nr XI/155/2016 Rady Gminy Bierawa z dnia 26 września 2016 r. (dalej jako: "Studium"), które – jak wyjaśnił – "nie przewidywało zabudowy zagrodowej i terenów komunikacji drogowej a tereny rolne". Po drugie zarzucił naruszenie art. 140 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (obecnie: Dz. U. z 2023 r. poz. 1610, z późn. zm. – dalej jako: "k.c.") z uwagi na przeznaczenie części jego działki nr a pod teren komunikacji drogowej, chodników i sieci infrastruktury technicznej (w planie oznaczone symbolem B10KDW – dopisek Sądu), który ma zapewnić dostęp do drogi publicznej dla terenu oznaczonego w planie symbolem B2RM (winno być B3RM – dopisek Sądu). Wyjaśnił, że teren ten ma już zapewniony dostęp do drogi publicznej wojewódzkiej poprzez dwie gminne działki: nr b i nr c będące drogami. W załączeniu do skargi przesłał m.in. wypis z ewidencji gruntów dla działek nr c i nr b. W wypisie tym działki te zostały oznaczone symbolem "dr". W skardze wniósł o: stwierdzenie nieważności uchwały w zaskarżonej części, rozpoznanie sprawy na posiedzeniu niejawnym i zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania.