Postanowienie SN z dnia 8 kwietnia 2024 r., sygn. I KK 385/23

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Waldemar Płóciennik

w sprawie W. P.

skazanego z art. 178 § 1 k.k. i in.

po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu

w dniu 8 kwietnia 2024 r.,

wniosku obrońcy skazanego

o wyłączenie SSN Zbigniewa Kapińskiego od udziału w sprawie I KK 385/23 Sądu Najwyższego

na podstawie art. 41 § 1 i art. 42 § 1 k.p.k.

p o s t a n o w i ł

wyłączyć Prezesa Sądu Najwyższego kierującego pracą Izby Karnej SSN Zbigniewa Kapińskiego od udziału w sprawie I KK 385/23.

UZASADNIENIE

Prawomocny wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 6 czerwca 2023 r., sygn. akt IV Ka 511/23, został zaskarżony kasacją obrońcy skazanego W.P. Kasacja została zarejestrowana w Sądzie Najwyższym pod sygnaturą I KK 385/23. Zarządzeniem z dnia 15 lutego 2024 r. sprawę skierowano do rozpoznania na rozprawie kasacyjnej w składzie: Prezes SN Zbigniew Kapiński (przewodniczący), SSN Paweł Kołodziejski (sprawozdawca) i SSN Adam Roch. Zawiadomiony o składzie Sądu obrońca skazanego złożył datowane na 12 marca 2024 r. wnioski o zbadanie spełnienia przez sędziów Zbigniewa Kapińskiego i Adama Rocha wymogów niezawisłości i bezstronności w trybie art. 29 § 5 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym (złożono również wniosek o wyłączenie SSN Pawła Kołodziejskiego). Zarządzeniami z dnia 20 marca 2024 r. odrzucono wnioski o zbadanie spełnienia przez SSN Zbigniewa Kapińskiego i SSN Adama Rocha wymogów niezawisłości i bezstronności. Zarządzono jednocześnie, by pisma obrońcy potraktować jako wnioski złożone w trybie art. 41 § 1 k.p.k., tj. jako wnioski o wyłączenie poszczególnych sędziów od udziału w opisanej sprawie kasacyjnej. Wniosek dotyczący Prezesa Sądu Najwyższego kierującego pracą Izby Karnej Zbigniewa Kapińskiego został zarejestrowany w kontrolce rozstrzygnięć incydentalnych pod numerem 408. W uzasadnieniu wniosku zawarto rozważania dotyczące m.in. relacji między przepisami art. 29 § 5 ustawy o Sądzie Najwyższym a stanowiskami wyrażonymi w uchwale składu połączonych Izb: Cywilnej, Karnej oraz Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego z dnia 23 stycznia 2020 r., BSA I-4110-1/20 i w uchwale składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 2 czerwca 2022 r., I KZP 2/22 oraz treścią normatywną art. 41 § 1 k.p.k. W argumentacji odwołano się także do orzecznictwa trybunałów europejskich i ich znaczenia dla podnoszonej we wniosku kwestii.