Postanowienie SN z dnia 25 kwietnia 2024 r., sygn. I CSK 471/23

25 kwietnia 2024 r.

Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:

SSN Roman Trzaskowski

na posiedzeniu niejawnym 25 kwietnia 2024 r. w Warszawie
‎w sprawie z powództwa L.L. i J.L.
‎przeciwko […] Bank […] AG w W. Oddział w P.
‎o zapłatę i ustalenie ewentualnie o zapłatę,
‎na skutek skargi kasacyjnej […] Bank […] AG w W. Oddział w P.
‎od wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku
‎z 27 września 2022 r., I ACa 255/22,

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;

(K.L.)

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 27 września 2022 r. Sąd Apelacyjny w Gdańsku w punkcie pierwszym (I) oddalił apelację pozwanego Banku od wyroku Sądu Okręgowego w Elblągu z dnia 30 grudnia 2021 r. zasądzającego od tego Banku na rzecz powodów łącznie kwotę 80.250,70 zł oraz kwotę 20.069,84 CHF, w obu przypadkach wraz z bliżej oznaczonymi odsetkami ustawowymi za opóźnienie, ustalającego nieistnienie stosunku prawnego kredytu wynikającego z bliżej oznaczonej umowy kredytu hipotecznego zawartej między powodami a poprzednikiem prawnym pozwanego i rozstrzygającego o kosztach postępowania, a w punkcie drugim (II) orzekł o kosztach postępowania apelacyjnego.

W skardze kasacyjnej, w uzasadnieniu wniosku o jej przyjęcie do rozpoznania, pozwany wskazał przyczyny kasacyjne określone w art. 398⁹ § 1 pkt 1 i 2 k.p.c. Jego zdaniem w sprawie istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości i wywołujących rozbieżności w orzecznictwie, tj. art. 4 ust. 2 i art. 6 ust. 1 Dyrektywy 93/13, art. 65 k.c., art. 354 k.c., art. 358 § 2 k.c., art. 385¹ § 1 i 2 k.c., art. 385² k.c., art. 69 ust. 3 Prawa bankowego oraz art. 189 k.p.c.

W ocenie skarżącego w sprawie wystąpiły również istotne zagadnienia prawne, wyrażające się w następujących pytaniach:

1) czy w przypadku uznania w wyniku kontroli incydentalnej obecnych w umowie o kredyt indeksowany kursem waluty obcej klauzul spreadowych nieokreślających głównego przedmiotu umowy, za niedozwolone (nieuczciwe) warunki umowne, prawidłowym jest przyjęcie nieważności całej umowy, skoro klauzule ryzyka walutowego, określające - zgodnie z jednolitym orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej - główny przedmiot tej umowy, nie stanowią niedozwolonych (nieuczciwych) warunków umownych?;