Postanowienie SN z dnia 10 stycznia 2024 r., sygn. II USK 295/22

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Maciej Pacuda

w sprawie z odwołania A.O.
‎przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych I Oddziałowi w Warszawie
‎o odsetki,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 10 stycznia 2024 r.,
‎skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie
‎z dnia 2 lutego 2022 r., sygn. akt III AUa 950/21,

odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

M.G.

UZASADNIENIE

Sąd Apelacyjny – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie wyrokiem z dnia 2 lutego 2022 r., wydanym na skutek apelacji wniesionej przez ubezpieczonego A. O. od wyroku Sądu Okręgowego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 6 kwietnia 2021 r., zmienił ten wyrok i przyznał ubezpieczonemu prawo do wypłaty odsetek ustawowych od wyrównania emerytury, w związku z ustaleniem jej wysokości na podstawie art. 26 w związku z art. 55 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, za okres od dnia 1 września 2013 r. do dnia 30 czerwca 2017 r., liczonych od terminu płatności poszczególnych świadczeń miesięcznych oraz oddalił apelację w pozostałym zakresie.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Warszawie wniósł do Sądu Najwyższego skargę kasacyjną od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 2 lutego 2022 r, zaskarżając ten wyrok w części (co do punktu I.) i zarzucając w tym zakresie naruszenie prawa materialnego, to jest art. 118 ust. 1a w związku z art. 26, art. 27, art. 29, art. 55, art. 55a, art. 100 ust. 1, art. 116 ust. 1, art. 129 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, a także naruszeniu przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, to jest art. 217 § 3 k.p.c., art. 231 k.p.c., art. 233 § 1 k.p.c., art. 316 § 1 k.p.c., 378 § 1 k.p.c., art. 381 k.p.c., art. 382 k.p.c., art. 391 k.p.c.