Postanowienie SN z dnia 29 marca 2024 r., sygn. I CSK 2938/23

29 marca 2024 r.

Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:

SSN Kamil Zaradkiewicz

na posiedzeniu niejawnym 29 marca 2024 r. w Warszawie
‎w sprawie z powództwa M. K. i A. K.
‎przeciwko Bank spółce akcyjnej w W.
‎o zapłatę ewentualnie o ustalenie,
‎na skutek skargi kasacyjnej Bank spółki akcyjnej w W.
‎od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie
‎z 9 lutego 2023 r., VI ACa 244/22,

1) odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,

UZASADNIENIE

Wyrokiem z 9 lutego 2023 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie w sprawie
‎z powództwa M. K. i A. K. przeciwko Bank spółce akcyjnej w W. o zapłatę, ewentualnie
‎o ustalenie, oddalił apelację pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie
‎z 3 listopada 2021 r.

Pozwana wniosła o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania, wskazując na nieważność postępowania, potrzebę wykładni przepisów wywołujących rozbieżności w orzecznictwie oraz na występowanie w sprawie istotnych zagadnień prawnych.

W odpowiedzi na skargę kasacyjną powodowie wnieśli o odmowę jej przyjęcia do rozpoznania oraz o zasądzenie na ich rzecz od pozwanej kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu przed Sądem Najwyższym.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

1. Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do rozpoznania, jeżeli
‎w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność postępowania lub skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona (art. 398⁹ § 1 k.p.c.).

W orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjmuje się, że nie w każdej sprawie skarga kasacyjna może być przyjęta do rozpoznania. Rozpoznanie skargi ustrojowo i procesowo jest uzasadnione w tych sprawach, w których mogą być zrealizowane jej funkcje publicznoprawne. Podstawowym celem postępowania kasacyjnego jest ochrona interesu publicznego przez zapewnienie jednolitości wykładni oraz wkład Sądu Najwyższego w rozwój prawa i jurysprudencji (zob. postanowienie Sądu Najwyższego z 4 lutego 2000 r., II CZ 178/99, OSNC 2000, nr 7-8, poz. 147). Realizacji tych funkcji skargi kasacyjnej służyć mają w szczególności przesłanki określone w art. 398§ 1 pkt 1 i 2 k.p.c.