Wyrok SN z dnia 4 kwietnia 2024 r., sygn. II KK 368/22

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Małgorzata Wąsek-Wiaderek (przewodniczący, sprawozdawca)
‎SSN Jerzy Grubba
‎SSN Jarosław Matras

Protokolant Kinga Sternik

przy udziale prokuratora Prokuratury Krajowej Marka Zajkowskiego,
‎w sprawie G. C.,
‎skazanego z art.13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. i in.,
‎po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie w dniu 4 kwietnia 2024 r.,
‎kasacji obrońcy skazanego
‎od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie
‎z dnia 2 marca 2022 r., II AKa 391/20,
‎zmieniającego wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie
‎z dnia 30 lipca 2020 r., XVIII K 40/19,

na podstawie art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k. w zw. z art. 536 k.p.k. uchyla zaskarżony wyrok w stosunku do G. C. i w tym zakresie przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania w postępowaniu odwoławczym.

[PGW]

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w Warszawie wyrokiem z dnia 30 lipca 2020 r., XVIII K 40/19, uznał G. C. za winnego popełnienia czynu z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 2 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., za który wymierzył mu karę 3 lat pozbawienia wolności (pkt I) oraz za winnego czynu z art. 79 ust. 4 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2023, poz. 120 ze zm.), za który wymierzył mu karę 100 stawek dziennych grzywny, po 20 zł każda (pkt II). Wyrok zawierał ponadto rozstrzygnięcia w przedmiocie odpowiedzialności karnej dwóch współoskarżonych, którzy zostali uniewinnieni (pkt III i IV), dowodów rzeczowych (pkt V-VII) i kosztów procesu (pkt VIII-X).

Po przeprowadzeniu postępowania odwoławczego, zainicjowanego apelacjami prokuratora, pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego i obrońcy oskarżonego G. C., Sąd Apelacyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 2 marca 2022 r., II AKa 391/20, uchylił zaskarżony wyrok w stosunku do dwóch współoskarżonych i w tym zakresie przekazał sprawę do ponownego rozpoznania (pkt I), w stosunku do G. C. zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że zmodyfikował opis czynu przypisanego w punkcie I wyroku Sądu I instancji poprzez przyjęcie, że dopuścił się go działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami (pkt II), w pozostałym zakresie co do G. C. utrzymał zaskarżony wyrok w mocy (pkt III) oraz orzekł o kosztach za postępowanie odwoławcze (pkt IV).