Postanowienie NSA z dnia 12 marca 2024 r., sygn. II OZ 122/24

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Czerwiński po rozpoznaniu w dniu 12 marca 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia G. C. i A. L. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 grudnia 2023 r., sygn. akt VII SA/Wa 2548/23 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi G. C. i A. L. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia 3 lipca 2023 r., nr 118/SPEC/2023 w przedmiocie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

G. C. i A. L. (dalej jako skarżący) w skardze do WSA w Warszawie na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia 3 lipca 2023 r., nr 118/SPEC/2023 umarzającą postępowanie w części, uchylającą w części i w tym zakresie orzekającą co do istoty sprawy, zaś w pozostałej części utrzymującą w mocy decyzję Prezydenta m.st. Warszawy z dnia 5 września 2018 r., nr 157/2018 o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej pod nazwą: Budowa gminnej drogi publicznej: ul. [...] na odcinku od ul. [...] do ul. [...] projektowanej na działkach nr ew. [...], [...] (po podziale działki nr ew. [...]). [...] (po podziale działki nr ew. [...]), [...] z obrębu [...] w dzielnicy W. [...]", wnieśli o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.

Uzasadniając wniosek wskazali, że wykonanie tej decyzji godzi w ich własność i spowoduje szkodę i trudne do odwrócenia skutki, które w żaden sposób nie zostaną zrekompensowane wypłatą odszkodowania. Nieruchomość skarżących jest oazą spokoju, na które pracowali i oszczędzali całe zawodowe życie. Dołożyli wiele wysiłków by wybrać to miejsce jako miejsce na całe życie. Podkreślili, że zakup i zabudowa działki wymagały ogromnych nakładów pieniężnych, w tym pochodzących z kredytów, które trzeba było spłacać. Jest to inwestycja całego ich życia bowiem wiedzą, że drugiej takiej już nie zrealizują z uwagi na bardzo wysokie koszty. Podkreślili negatywny wpływ działań organu na ich stan psychiczny. Nieruchomość została wybrana w miejscu spokojnym, cichym i całkowicie przemyślanym. Zamysłem skarżących było mieszkać daleko od zgiełku miasta, a jednocześnie niedaleko, tak by dojazd do ośrodka zawodowego i centrum miasta odbywał się w "kilka" minut. Dokonując inwestycji i budując dom otrzymali wszelkie zezwolenia, a organy odpowiedzialne znały plany usytuowania nieruchomości, tym samym nie mogą przyjąć do wiadomości, iż ich tereny muszą i są im odbierane za wypłatą odszkodowania, by inwestor mógł wybudować drogę ich kosztem. Wypłata odszkodowania za "zabranie" kawałka nieruchomości jest niewspółmiernie niska biorąc pod uwagę, iż skarżący poczynili swoją inwestycję w nieruchomość w oparciu o środki znacznie wyższe (gromadzone znacznym wysiłkiem pracy) by mieć swoją oazę spokoju i życia taką jak chcą i w wybranym przez siebie miejscu.