history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2005-05-06 do 2007-01-01
1. Karze pieniężnej podlega ten, kto:
1) bez wpisu do rejestru wytwarza lub magazynuje biokomponenty;
2) nie złożył w terminie, będąc do tego obowiązanym, sprawozdania kwartalnego, o którym mowa w art. 15 ust. 1 i 2, lub podał w tym sprawozdaniu nieprawdziwe dane;
3) [4] (uchylony);
4) produkując paliwa ciekłe lub biopaliwa ciekłe, korzysta z biokomponentów pochodzących ze źródeł innych niż określone w art. 12 ust. 3;
5) wprowadza do obrotu biokomponenty niezgodne z wymaganiami jakościowymi.
2. Kara pieniężna, o której mowa w ust. 1, wynosi:
1) 50 % wartości wytworzonych, magazynowanych lub wprowadzonych do obrotu biokomponentów – w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 4;
2) 50 % wartości wprowadzonych do obrotu paliw ciekłych, biopaliw ciekłych i biokomponentów – w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 5;
3) do 3000 zł – w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.
3. Wysokość kary pieniężnej ustala, w drodze decyzji administracyjnej:
1) minister właściwy do spraw rynków rolnych – w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 4;
2) Prezes Urzędu Regulacji Energetyki – w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3;
3) wojewódzki inspektor inspekcji handlowej – w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 5.
4. Do egzekucji kar pieniężnych stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
5. Wpłacone kary pieniężne stanowią dochód budżetu państwa.
[4] Art. 17 ust. 1 pkt 3 uchylony przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2005 r. o zmianie ustawy o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych (Dz.U. Nr 78, poz. 683). Zmiana weszła w życie 6 maja 2005 r. z mocą od 21 sierpnia 2004 r.
Wersja obowiązująca od 2005-05-06 do 2007-01-01
1. Karze pieniężnej podlega ten, kto:
1) bez wpisu do rejestru wytwarza lub magazynuje biokomponenty;
2) nie złożył w terminie, będąc do tego obowiązanym, sprawozdania kwartalnego, o którym mowa w art. 15 ust. 1 i 2, lub podał w tym sprawozdaniu nieprawdziwe dane;
3) [4] (uchylony);
4) produkując paliwa ciekłe lub biopaliwa ciekłe, korzysta z biokomponentów pochodzących ze źródeł innych niż określone w art. 12 ust. 3;
5) wprowadza do obrotu biokomponenty niezgodne z wymaganiami jakościowymi.
2. Kara pieniężna, o której mowa w ust. 1, wynosi:
1) 50 % wartości wytworzonych, magazynowanych lub wprowadzonych do obrotu biokomponentów – w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 4;
2) 50 % wartości wprowadzonych do obrotu paliw ciekłych, biopaliw ciekłych i biokomponentów – w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 5;
3) do 3000 zł – w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.
3. Wysokość kary pieniężnej ustala, w drodze decyzji administracyjnej:
1) minister właściwy do spraw rynków rolnych – w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 4;
2) Prezes Urzędu Regulacji Energetyki – w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3;
3) wojewódzki inspektor inspekcji handlowej – w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 5.
4. Do egzekucji kar pieniężnych stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
5. Wpłacone kary pieniężne stanowią dochód budżetu państwa.
[4] Art. 17 ust. 1 pkt 3 uchylony przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2005 r. o zmianie ustawy o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych (Dz.U. Nr 78, poz. 683). Zmiana weszła w życie 6 maja 2005 r. z mocą od 21 sierpnia 2004 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2004-08-21 do 2005-05-05
1. [7] Karze pieniężnej podlega ten, kto:
1) bez wpisu do rejestru wytwarza lub magazynuje biokomponenty;
2) nie złożył w terminie, będąc do tego obowiązanym, sprawozdania kwartalnego, o którym mowa w art. 15 ust. 1 i 2, lub podał w tym sprawozdaniu nieprawdziwe dane;
3) będąc producentem, nie wprowadził biokomponentów albo wprowadza do obrotu, w danym roku kalendarzowym, biokomponenty w ilości mniejszej niż określona na podstawie art. 12 ust. 6;
4) produkując paliwa ciekłe lub biopaliwa ciekłe, korzysta z biokomponentów pochodzących ze źródeł innych niż określone w art. 12 ust. 3;
5) wprowadza do obrotu biokomponenty niezgodne z wymaganiami jakościowymi.
2. Kara pieniężna, o której mowa w ust. 1, wynosi:
1) 50 % wartości wytworzonych, magazynowanych lub wprowadzonych do obrotu biokomponentów – w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 4;
2) 50 % wartości wprowadzonych do obrotu paliw ciekłych, biopaliw ciekłych i biokomponentów – w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 5;
3) do 3000 zł – w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.
3. Wysokość kary pieniężnej ustala, w drodze decyzji administracyjnej:
1) minister właściwy do spraw rynków rolnych – w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 4;
2) Prezes Urzędu Regulacji Energetyki – w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3;
3) wojewódzki inspektor inspekcji handlowej – w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 5.
4. Do egzekucji kar pieniężnych stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
5. Wpłacone kary pieniężne stanowią dochód budżetu państwa.
[7] Art. 17 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 62 pkt 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. Przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 173, poz. 1808). Zmiana weszła w życie 21 sierpnia 2004 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2004-05-12 do 2004-08-20
1. Karze pieniężnej podlega ten, kto:
1) bez wymaganego zezwolenia wytwarza lub magazynuje biokomponenty;
2) nie złożył w terminie, będąc do tego obowiązanym, sprawozdania kwartalnego, o którym mowa w art. 15 ust. 1 i 2, lub podał w tym sprawozdaniu nieprawdziwe dane;
3) [4] (utracił moc);
4) produkując paliwa ciekłe lub biopaliwa ciekłe, korzysta z biokomponentów pochodzących ze źródeł innych niż określone w art. 12 ust. 3;
5) wprowadza do obrotu biokomponenty niezgodne z wymaganiami jakościowymi.
2. Kara pieniężna, o której mowa w ust. 1, wynosi:
1) 50 % wartości wytworzonych, magazynowanych lub wprowadzonych do obrotu biokomponentów – w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 4;
2) 50 % wartości wprowadzonych do obrotu paliw ciekłych, biopaliw ciekłych i biokomponentów – w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 5;
3) do 3000 zł – w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.
3. Wysokość kary pieniężnej ustala, w drodze decyzji administracyjnej:
1) minister właściwy do spraw rynków rolnych – w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 4;
2) Prezes Urzędu Regulacji Energetyki – w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3;
3) wojewódzki inspektor inspekcji handlowej – w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 5.
4. Do egzekucji kar pieniężnych stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
5. Wpłacone kary pieniężne stanowią dochód budżetu państwa.
[4] Na podstawie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 kwietnia 2004 r. (Dz.U. Nr 109, poz. 1160) art. 17 ust. 1 pkt 3 jest niezgodny z art. 20 i art. 22 w zw. z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP. Art. 17 ust. 1 pkt 3 utracił moc 12 maja 2004 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2004-01-01 do 2004-05-11
1. Karze pieniężnej podlega ten, kto:
1) bez wymaganego zezwolenia wytwarza lub magazynuje biokomponenty;
2) nie złożył w terminie, będąc do tego obowiązanym, sprawozdania kwartalnego, o którym mowa w art. 15 ust. 1 i 2, lub podał w tym sprawozdaniu nieprawdziwe dane;
3) będąc producentem, nie wprowadził biokomponentów albo wprowadza do obrotu, w danym roku kalendarzowym, biokomponenty w ilości mniejszej niż określona na podstawie art. 12 ust. 6;
4) produkując paliwa ciekłe lub biopaliwa ciekłe, korzysta z biokomponentów pochodzących ze źródeł innych niż określone w art. 12 ust. 3;
5) wprowadza do obrotu biokomponenty niezgodne z wymaganiami jakościowymi.
2. Kara pieniężna, o której mowa w ust. 1, wynosi:
1) 50 % wartości wytworzonych, magazynowanych lub wprowadzonych do obrotu biokomponentów – w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 4;
2) 50 % wartości wprowadzonych do obrotu paliw ciekłych, biopaliw ciekłych i biokomponentów – w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 5;
3) do 3000 zł – w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.
3. Wysokość kary pieniężnej ustala, w drodze decyzji administracyjnej:
1) minister właściwy do spraw rynków rolnych – w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 4;
2) Prezes Urzędu Regulacji Energetyki – w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3;
3) wojewódzki inspektor inspekcji handlowej – w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 5.
4. Do egzekucji kar pieniężnych stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
5. Wpłacone kary pieniężne stanowią dochód budżetu państwa.