Art. 52w. [Prawo do zmniejszenia dochodu stanowiącego podstawę obliczenia zaliczki ] 1. W roku podatkowym, w którym obowiązywał stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19, zmniejszenia, o którym mowa w art. 44 ust. 17 pkt 1 oraz art. 26i ust. 1 pkt 1, albo zwiększenia, o którym mowa w art. 26i ust. 2 pkt 1, dokonuje się począwszy od odpowiednio okresu rozliczeniowego lub roku podatkowego, w którym upłynęło 30 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie, do końca okresu, w którym wierzytelność została uregulowana lub zbyta.

2. Podatnicy, którzy na 2020 r. wybrali uproszczoną formę wpłacania zaliczek, o której mowa w art. 44 ust. 6b, mogą zmniejszyć zaliczkę, o której mowa w art. 44 ust. 6i, należną za miesiąc, w którym upłynęło 30 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie, do okresu, w którym wierzytelność została uregulowana lub zbyta, o:

1) 17% wartości wierzytelności, o której mowa w ust. 1 – w przypadku podatnika opodatkowanego według zasad określonych w art. 27 ust. 1 albo

2) 19% wartości wierzytelności, o której mowa w ust. 1 – w przypadku podatnika opodatkowanego według zasad określonych w art. 30c.

3. Jeżeli wartość zmniejszenia zaliczki należnej przysługującego na podstawie ust. 2 jest wyższa od tej zaliczki, o nie-odliczoną wartość zmniejsza się zaliczki należne za kolejne miesiące.

4. Zmniejszenia na podstawie ust. 2 lub 3 dokonuje się, jeżeli do dnia terminu płatności zaliczki, określonego w art. 44 ust. 6, wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta.

5. Podatnik, który dokonał zmniejszenia na podstawie ust. 2 lub 3, jest obowiązany do zwiększenia o dokonane odliczenie zaliczki należnej w 2020 r. za miesiąc, w którym wierzytelność została uregulowana lub zbyta.

6. Przepisy ust. 2–5 stosuje się do wierzytelności, o których mowa w art. 26i ust. 9, 10, 13 i 18.

7. Przepisy ust. 1–3 stosuje się do okresów rozliczeniowych, w których podatnik poniósł negatywne konsekwencje ekonomiczne z powodu COVID-19, o którym mowa w ustawie o COVID-19.

Art. 52w. [Prawo do zmniejszenia dochodu stanowiącego podstawę obliczenia zaliczki ] 1. W roku podatkowym, w którym obowiązywał stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19, zmniejszenia, o którym mowa w art. 44 ust. 17 pkt 1 oraz art. 26i ust. 1 pkt 1, albo zwiększenia, o którym mowa w art. 26i ust. 2 pkt 1, dokonuje się począwszy od odpowiednio okresu rozliczeniowego lub roku podatkowego, w którym upłynęło 30 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie, do końca okresu, w którym wierzytelność została uregulowana lub zbyta.

2. Podatnicy, którzy na 2020 r. wybrali uproszczoną formę wpłacania zaliczek, o której mowa w art. 44 ust. 6b, mogą zmniejszyć zaliczkę, o której mowa w art. 44 ust. 6i, należną za miesiąc, w którym upłynęło 30 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie, do okresu, w którym wierzytelność została uregulowana lub zbyta, o:

1) 17% wartości wierzytelności, o której mowa w ust. 1 – w przypadku podatnika opodatkowanego według zasad określonych w art. 27 ust. 1 albo

2) 19% wartości wierzytelności, o której mowa w ust. 1 – w przypadku podatnika opodatkowanego według zasad określonych w art. 30c.

3. Jeżeli wartość zmniejszenia zaliczki należnej przysługującego na podstawie ust. 2 jest wyższa od tej zaliczki, o nieodliczoną wartość zmniejsza się zaliczki należne za kolejne miesiące.

4. Zmniejszenia na podstawie ust. 2 lub 3 dokonuje się, jeżeli do dnia terminu płatności zaliczki, określonego w art. 44 ust. 6, wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta.

5. Podatnik, który dokonał zmniejszenia na podstawie ust. 2 lub 3, jest obowiązany do zwiększenia o dokonane odliczenie zaliczki należnej w 2020 r. za miesiąc, w którym wierzytelność została uregulowana lub zbyta.

6. Przepisy ust. 2–5 stosuje się do wierzytelności, o których mowa w art. 26i ust. 9, 10, 13 i 18.

7. Przepisy ust. 1–3 stosuje się do okresów rozliczeniowych, w których podatnik poniósł negatywne konsekwencje ekonomiczne z powodu COVID-19, o którym mowa w ustawie o COVID-19.

Art. 52w. [Prawo do zmniejszenia dochodu stanowiącego podstawę obliczenia zaliczki ] 1. W roku podatkowym, w którym obowiązywał stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19, zmniejszenia, o którym mowa w art. 44 ust. 17 pkt 1 oraz art. 26i ust. 1 pkt 1, albo zwiększenia, o którym mowa w art. 26i ust. 2 pkt 1, dokonuje się począwszy od odpowiednio okresu rozliczeniowego lub roku podatkowego, w którym upłynęło 30 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie, do końca okresu, w którym wierzytelność została uregulowana lub zbyta.

2. Podatnicy, którzy na 2020 r. wybrali uproszczoną formę wpłacania zaliczek, o której mowa w art. 44 ust. 6b, mogą zmniejszyć zaliczkę, o której mowa w art. 44 ust. 6i, należną za miesiąc, w którym upłynęło 30 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie, do okresu, w którym wierzytelność została uregulowana lub zbyta, o:

1) 17% wartości wierzytelności, o której mowa w ust. 1 – w przypadku podatnika opodatkowanego według zasad określonych w art. 27 ust. 1 albo

2) 19% wartości wierzytelności, o której mowa w ust. 1 – w przypadku podatnika opodatkowanego według zasad określonych w art. 30c.

3. Jeżeli wartość zmniejszenia zaliczki należnej przysługującego na podstawie ust. 2 jest wyższa od tej zaliczki, o nieodliczoną wartość zmniejsza się zaliczki należne za kolejne miesiące.

4. Zmniejszenia na podstawie ust. 2 lub 3 dokonuje się, jeżeli do dnia terminu płatności zaliczki, określonego w art. 44 ust. 6, wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta.

5. Podatnik, który dokonał zmniejszenia na podstawie ust. 2 lub 3, jest obowiązany do zwiększenia o dokonane odliczenie zaliczki należnej w 2020 r. za miesiąc, w którym wierzytelność została uregulowana lub zbyta.

6. Przepisy ust. 2–5 stosuje się do wierzytelności, o których mowa w art. 26i ust. 9, 10, 13 i 18.

7. Przepisy ust. 1–3 stosuje się do okresów rozliczeniowych, w których podatnik poniósł negatywne konsekwencje ekonomiczne z powodu COVID-19, o którym mowa w ustawie o COVID-19.

Art. 52w. [Prawo do zmniejszenia dochodu stanowiącego podstawę obliczenia zaliczki ] 1. [48] W roku podatkowym, w którym obowiązywał stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19, zmniejszenia, o którym mowa w art. 44 ust. 17 pkt 1 oraz art. 26i ust. 1 pkt 1, albo zwiększenia, o którym mowa w art. 26i ust. 2 pkt 1, dokonuje się począwszy od odpowiednio okresu rozliczeniowego lub roku podatkowego, w którym upłynęło 30 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie, do końca okresu, w którym wierzytelność została uregulowana lub zbyta.

2. Podatnicy, którzy na 2020 r. wybrali uproszczoną formę wpłacania zaliczek, o której mowa w art. 44 ust. 6b,mogą zmniejszyć zaliczkę, o której mowa w art. 44 ust. 6i, należną za miesiąc, w którym upłynęło 30 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie, do okresu, w którym wierzytelność została uregulowana lub zbyta, o:

1) 17% wartości wierzytelności, o której mowa w ust. 1 – w przypadku podatnika opodatkowanego według zasad określonych w art. 27 ust. 1 albo

2) 19% wartości wierzytelności, o której mowa w ust. 1 – w przypadku podatnika opodatkowanego według zasad określonych w art. 30c.

3. Jeżeli wartość zmniejszenia zaliczki należnej przysługującego na podstawie ust. 2 jest wyższa od tej zaliczki, o nieodliczoną wartość zmniejsza się zaliczki należne za kolejne miesiące.

4. Zmniejszenia na podstawie ust. 2 lub 3 dokonuje się, jeżeli do dnia terminu płatności zaliczki, określonego w art. 44 ust. 6, wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta.

5. Podatnik, który dokonał zmniejszenia na podstawie ust. 2 lub 3, jest obowiązany do zwiększenia o dokonane odliczenie zaliczki należnej w 2020 r. za miesiąc, w którym wierzytelność została uregulowana lub zbyta.

6. Przepisy ust. 2–5 stosuje się do wierzytelności, o których mowa w art. 26i ust. 9, 10, 13 i 18.

7. Przepisy ust. 1–3 stosuje się do okresów rozliczeniowych, w których podatnik poniósł negatywne konsekwencje ekonomiczne z powodu COVID-19, o którym mowa w ustawie o COVID-19.

Art. 52w. [Prawo do zmniejszenia dochodu stanowiącego podstawę obliczenia zaliczki ] 1. Prawo do zmniejszenia dochodu stanowiącego podstawę obliczenia zaliczki, o którym mowa w art. 44 ust. 17 pkt 1, przysługuje w 2020 r. począwszy od okresu rozliczeniowego, w którym upłynęło 30 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie, do okresu rozliczeniowego, w którym wierzytelność została uregulowana lub zbyta.

2. Podatnicy, którzy na 2020 r. wybrali uproszczoną formę wpłacania zaliczek, o której mowa w art. 44 ust. 6b,mogą zmniejszyć zaliczkę, o której mowa w art. 44 ust. 6i, należną za miesiąc, w którym upłynęło 30 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie, do okresu, w którym wierzytelność została uregulowana lub zbyta, o:

1) 17% wartości wierzytelności, o której mowa w ust. 1 – w przypadku podatnika opodatkowanego według zasad określonych w art. 27 ust. 1 albo

2) 19% wartości wierzytelności, o której mowa w ust. 1 – w przypadku podatnika opodatkowanego według zasad określonych w art. 30c.

3. Jeżeli wartość zmniejszenia zaliczki należnej przysługującego na podstawie ust. 2 jest wyższa od tej zaliczki, o nieodliczoną wartość zmniejsza się zaliczki należne za kolejne miesiące.

4. Zmniejszenia na podstawie ust. 2 lub 3 dokonuje się, jeżeli do dnia terminu płatności zaliczki, określonego w art. 44 ust. 6, wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta.

5. Podatnik, który dokonał zmniejszenia na podstawie ust. 2 lub 3, jest obowiązany do zwiększenia o dokonane odliczenie zaliczki należnej w 2020 r. za miesiąc, w którym wierzytelność została uregulowana lub zbyta.

6. Przepisy ust. 2–5 stosuje się do wierzytelności, o których mowa w art. 26i ust. 9, 10, 13 i 18.

7. Przepisy ust. 1–3 stosuje się do okresów rozliczeniowych, w których podatnik poniósł negatywne konsekwencje ekonomiczne z powodu COVID-19, o którym mowa w ustawie o COVID-19.

Art. 52w. [Prawo do zmniejszenia dochodu stanowiącego podstawę obliczenia zaliczki ] [47] 1. Prawo do zmniejszenia dochodu stanowiącego podstawę obliczenia zaliczki, o którym mowa w art. 44 ust. 17 pkt 1, przysługuje w 2020 r. począwszy od okresu rozliczeniowego, w którym upłynęło 30 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie, do okresu rozliczeniowego, w którym wierzytelność została uregulowana lub zbyta.

2. Podatnicy, którzy na 2020 r. wybrali uproszczoną formę wpłacania zaliczek, o której mowa w art. 44 ust. 6b, mogą zmniejszyć zaliczkę, o której mowa w art. 44 ust. 6i, należną za miesiąc, w którym upłynęło 30 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie, do okresu, w którym wierzytelność została uregulowana lub zbyta, o:

1) 17% wartości wierzytelności, o której mowa w ust. 1 – w przypadku podatnika opodatkowanego według zasad określonych w art. 27 ust. 1 albo

2) 19% wartości wierzytelności, o której mowa w ust. 1 – w przypadku podatnika opodatkowanego według zasad określonych w art. 30c.

3. Jeżeli wartość zmniejszenia zaliczki należnej przysługującego na podstawie ust. 2 jest wyższa od tej zaliczki, o nieodliczoną wartość zmniejsza się zaliczki należne za kolejne miesiące.

4. Zmniejszenia na podstawie ust. 2 lub 3 dokonuje się, jeżeli do dnia terminu płatności zaliczki, określonego w art. 44 ust. 6, wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta.

5. Podatnik, który dokonał zmniejszenia na podstawie ust. 2 lub 3, jest obowiązany do zwiększenia o dokonane odliczenie zaliczki należnej w 2020 r. za miesiąc, w którym wierzytelność została uregulowana lub zbyta.

6. Przepisy ust. 2–5 stosuje się do wierzytelności, o których mowa w art. 26i ust. 9, 10, 13 i 18.

7. Przepisy ust. 1–3 stosuje się do okresów rozliczeniowych, w których podatnik poniósł negatywne konsekwencje ekonomiczne z powodu COVID-19, o którym mowa w ustawie o COVID-19.