RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 133,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Układ ustanawiający stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi z jednej strony, a Republiką Chile z drugiej strony(¹), zwany dalej „Układem”, ustanawia preferencje taryfowe stosowane dla produktów pochodzących z Chile zgodnie z załącznikiem III do Układu.

(2) Decyzja 2002/979/WE(²) w sprawie podpisania i tymczasowego stosowania niektórych postanowień Układu przewiduje, że ustanowione w nim preferencje taryfowe są stosowane tymczasowo do czasu wejścia Układu w życie.

(3) Stawki podstawowe do obliczania obniżki ceł są wymienione w załączniku I do Układu.

(4) Te same metody obliczania stosuje się do stawek celnych ad valorem i do ceł specyficznych, z wyłączeniem przypadków podanych w art. 71 ust. 2 i 3 Układu.

(5) Układ stanowi, że niektóre produkty pochodzące z Chile mogą być przywożone do Wspólnoty w granicach kontyngentów celnych przy zerowej lub obniżonej stawce celnej. Niezbędne jest określenie produktów kwalifikujących się do tych środków taryfowych, ich ilości, stosowanych do nich ceł oraz metod obliczania obniżek ceł.

(6) Właściwe jest zapewnienie, aby kontyngenty taryfowe były, co do ogólnej zasady, zarządzane na zasadzie „kto pierwszy, ten lepszy” zgodnie z art. 308a, 308b i 308c rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny(³). Kontyngent taryfowy dla niektórych produktów powinien być zarządzany według prowadzonego przez Komisję systemu pozwoleń na przywóz i wywóz.

(7) Kody Nomenklatury Scalonej (CN) określone w niniejszym rozporządzeniu są kodami Nomenklatury Scalonej na rok 2003, zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej(⁴). Przyjęte po 2002 r. zmiany Nomenklatury Scalonej i kodów Taric nie mogą powodować istotnych zmian w umowach ani innych aktach zawieranych między Wspólnotą a Chile. Właściwe jest więc zapewnienie, aby zmiany i dostosowania techniczne w Załączniku do rozporządzeń, spowodowane zmianami Nomenklatury Scalonej, mogły zostać przyjęte przez Komisję wspomaganą przez Komitet Kodeksu Celnego zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji(⁵). Właściwe jest też zapewnienie, aby po tej procedurze nastąpiło przyjęcie spowodowanych przez zmiany w Układzie zmian i dostosowań technicznych w Załączniku do rozporządzeń, lub przyjęcie podjętych zgodnie z nim decyzji lub innych uzgodnień między stronami.

(8) W celu zwalczania nadużyć finansowych niezbędne jest poddanie przywozu do Wspólnoty nadzorowi preferencyjnemu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. W celu wprowadzenia ustanowionych w Układzie preferencji taryfowych:

a) pojęcie „klauzula największego uprzywilejowania” (MFN) oznacza najniższą stawkę celną wskazaną w drugiej części załącznika I do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87. Jednakże, nie oznacza ono należności celnej określonej w ramach kontyngentu taryfowego na mocy art. 26 Traktatu lub na podstawie załącznika 7 do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87.

b) z zastrzeżeniem ust. 2, ostateczna preferencyjna stawka celna jest zaokrąglana do pierwszego miejsca dziesiętnego.

2. W przypadku, gdy wynik obliczenia preferencyjnej stawki celnej jest równy jednej z poniższych wielkości, stawka preferencyjna jest uznana za pełne zwolnienie:

a) 1% lub mniej w przypadku stawek ad valorem, lub

b) 2 EUR lub mniej w odniesieniu do poszczególnych kwot w euro w przypadku cła specyficznego.

3. W przypadku, gdy należności celne obejmują stawkę ad valorem wraz z minimalną i maksymalną należnością celną, obniżka preferencyjna odnosi się także do tej minimalnej i maksymalnej należności celnej. Dla produktów wymienionych w załączniku I do Układu w kategoriach „EP” i „SP”, obniżkę preferencyjną stosuje się tylko do stawki ad valorem i zgodnie z załącznikiem I do Układu. Jeśli należności celne zawierają więcej niż jedno cło specyficzne, obniżkę preferencyjną stosuje się do wszystkich tych ceł i zgodnie z załącznikiem I do Układu.

Artykuł 2

1. Komisja otwiera roczny kontyngent taryfowy dla wymienionych w Załączniku [1] produktów pochodzących z Chile. Należności celne za te produkty są obniżane do poziomów określonych w tym Załączniku i w granicach określonych w nim kontyngentów taryfowych.

2. Obniżki należności celnej określone w Załączniku są wyrażone jako część procentowa należności celnych skutecznie stosowanych do towarów pochodzących z Chile spoza danych kontyngentów taryfowych, jeśli towary te zostają zgłoszone do dopuszczenia do swobodnego obrotu.

3. Określone w załączniku kontyngenty taryfowe są otwierane co roku na okres 12 miesięcy poczynając od dnia 1 stycznia. Jednakże, w roku 2003 wielkość tych kontyngentów, oprócz kontyngentu określonego w art. 4 ust 2, jest obniżona o liczbę dwunastych części równą liczbie miesięcy kalendarzowych przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

4. Kontyngent taryfowy należący do kategorii objętej znoszeniem ceł określonej w załączniku I do Układu wygasa, kiedy zgodnie ze swym harmonogramem preferencyjna stawka celna zostaje zniesiona w całości.

Artykuł 3

1. Roczna wielkość kontyngentów taryfowych o numerach porządkowych 09.1921, 09.1922, 09.1923 i 09.4181 Załącznika jest zwiększana o 10 procent ilości początkowej rocznie poczynając od dnia 1 stycznia 2004 r.

2. Roczna wielkość kontyngentów taryfowych o numerach porządkowych 09.1924, 09.1925, 09.1926, 09.1927, 09.1928, 09.1929 i 09.1930 Załącznika jest zwiększana o pięć procent ilości początkowej rocznie poczynając od dnia 1 stycznia 2004 r.

3. [2] Roczna wielkość kontyngentu taryfowego o numerze porządkowym 09.1941 w załączniku jest podnoszona kolejno co roku o pięć procent ilości początkowej, poczynając od dnia 1 stycznia 2005 r.

Artykuł 4

1. Z wyjątkiem kontyngentu taryfowego o numerze porządkowym 09.4181, kontyngenty taryfowe przewidziane w Załączniku są zarządzane zgodnie z art. 308a, 308b i 308c rozporządzenia (EWG) nr 2454/93.

2. Komisja ustanawia zasady zarządzania kontyngentem taryfowym o numerze porządkowym 09.4181.

Artykuł 5

Zmiany i dostosowania techniczne zawarte w Załączniku do niniejszego rozporządzenia, które stały niezbędne na skutek zmian w Nomenklaturze Scalonej i kodach Taric lub wynikające ze zmian w Układzie lub z decyzji wspólnych organów ustanowionych zgodnie z Układem, lub z innych zawartych umów, protokołów albo wymian listów między Wspólnotą a Chile, są przyjmowane przez Komisję zgodnie z procedurą określoną w art. 6 ust. 2.

Artykuł 6

1. Komisję wspomaga Komitet. Kodeksu Celnego, dalej zwany „Komitetem”.

2. W przypadku dokonania odniesienia do niniejszego ustępu, zastosowanie mają art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE.

Okres określony w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

3. Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł 7

1. Produkty wprowadzone do swobodnego obrotu, korzystające z preferencyjnych stawek przewidzianych w Układzie mogą podlegać nadzorowi. Komisja, w konsultacji z Państwami Członkowskimi, decyduje, do których produktów stosuje się nadzór.

2. Stosuje się art. 308d rozporządzenia (EWG) nr 2454/93.

3. Państwa Członkowskie i Komisja ściśle współpracują w celu zapewnienia, aby ten środek nadzoru był przestrzegany.

Artykuł 8

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od daty tymczasowego stosowania niektórych postanowień Układu.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 18 lutego 2003 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 133,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Układ ustanawiający stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi z jednej strony, a Republiką Chile z drugiej strony(¹), zwany dalej „Układem”, ustanawia preferencje taryfowe stosowane dla produktów pochodzących z Chile zgodnie z załącznikiem III do Układu.

(2) Decyzja 2002/979/WE(²) w sprawie podpisania i tymczasowego stosowania niektórych postanowień Układu przewiduje, że ustanowione w nim preferencje taryfowe są stosowane tymczasowo do czasu wejścia Układu w życie.

(3) Stawki podstawowe do obliczania obniżki ceł są wymienione w załączniku I do Układu.

(4) Te same metody obliczania stosuje się do stawek celnych ad valorem i do ceł specyficznych, z wyłączeniem przypadków podanych w art. 71 ust. 2 i 3 Układu.

(5) Układ stanowi, że niektóre produkty pochodzące z Chile mogą być przywożone do Wspólnoty w granicach kontyngentów celnych przy zerowej lub obniżonej stawce celnej. Niezbędne jest określenie produktów kwalifikujących się do tych środków taryfowych, ich ilości, stosowanych do nich ceł oraz metod obliczania obniżek ceł.

(6) Właściwe jest zapewnienie, aby kontyngenty taryfowe były, co do ogólnej zasady, zarządzane na zasadzie „kto pierwszy, ten lepszy” zgodnie z art. 308a, 308b i 308c rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny(³). Kontyngent taryfowy dla niektórych produktów powinien być zarządzany według prowadzonego przez Komisję systemu pozwoleń na przywóz i wywóz.

(7) Kody Nomenklatury Scalonej (CN) określone w niniejszym rozporządzeniu są kodami Nomenklatury Scalonej na rok 2003, zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej(⁴). Przyjęte po 2002 r. zmiany Nomenklatury Scalonej i kodów Taric nie mogą powodować istotnych zmian w umowach ani innych aktach zawieranych między Wspólnotą a Chile. Właściwe jest więc zapewnienie, aby zmiany i dostosowania techniczne w Załączniku do rozporządzeń, spowodowane zmianami Nomenklatury Scalonej, mogły zostać przyjęte przez Komisję wspomaganą przez Komitet Kodeksu Celnego zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji(⁵). Właściwe jest też zapewnienie, aby po tej procedurze nastąpiło przyjęcie spowodowanych przez zmiany w Układzie zmian i dostosowań technicznych w Załączniku do rozporządzeń, lub przyjęcie podjętych zgodnie z nim decyzji lub innych uzgodnień między stronami.

(8) W celu zwalczania nadużyć finansowych niezbędne jest poddanie przywozu do Wspólnoty nadzorowi preferencyjnemu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. W celu wprowadzenia ustanowionych w Układzie preferencji taryfowych:

a) pojęcie „klauzula największego uprzywilejowania” (MFN) oznacza najniższą stawkę celną wskazaną w drugiej części załącznika I do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87. Jednakże, nie oznacza ono należności celnej określonej w ramach kontyngentu taryfowego na mocy art. 26 Traktatu lub na podstawie załącznika 7 do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87.

b) z zastrzeżeniem ust. 2, ostateczna preferencyjna stawka celna jest zaokrąglana do pierwszego miejsca dziesiętnego.

2. W przypadku, gdy wynik obliczenia preferencyjnej stawki celnej jest równy jednej z poniższych wielkości, stawka preferencyjna jest uznana za pełne zwolnienie:

a) 1% lub mniej w przypadku stawek ad valorem, lub

b) 2 EUR lub mniej w odniesieniu do poszczególnych kwot w euro w przypadku cła specyficznego.

3. W przypadku, gdy należności celne obejmują stawkę ad valorem wraz z minimalną i maksymalną należnością celną, obniżka preferencyjna odnosi się także do tej minimalnej i maksymalnej należności celnej. Dla produktów wymienionych w załączniku I do Układu w kategoriach „EP” i „SP”, obniżkę preferencyjną stosuje się tylko do stawki ad valorem i zgodnie z załącznikiem I do Układu. Jeśli należności celne zawierają więcej niż jedno cło specyficzne, obniżkę preferencyjną stosuje się do wszystkich tych ceł i zgodnie z załącznikiem I do Układu.

Artykuł 2

1. Komisja otwiera roczny kontyngent taryfowy dla wymienionych w Załączniku [1] produktów pochodzących z Chile. Należności celne za te produkty są obniżane do poziomów określonych w tym Załączniku i w granicach określonych w nim kontyngentów taryfowych.

2. Obniżki należności celnej określone w Załączniku są wyrażone jako część procentowa należności celnych skutecznie stosowanych do towarów pochodzących z Chile spoza danych kontyngentów taryfowych, jeśli towary te zostają zgłoszone do dopuszczenia do swobodnego obrotu.

3. Określone w załączniku kontyngenty taryfowe są otwierane co roku na okres 12 miesięcy poczynając od dnia 1 stycznia. Jednakże, w roku 2003 wielkość tych kontyngentów, oprócz kontyngentu określonego w art. 4 ust 2, jest obniżona o liczbę dwunastych części równą liczbie miesięcy kalendarzowych przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

4. Kontyngent taryfowy należący do kategorii objętej znoszeniem ceł określonej w załączniku I do Układu wygasa, kiedy zgodnie ze swym harmonogramem preferencyjna stawka celna zostaje zniesiona w całości.

Artykuł 3

1. Roczna wielkość kontyngentów taryfowych o numerach porządkowych 09.1921, 09.1922, 09.1923 i 09.4181 Załącznika jest zwiększana o 10 procent ilości początkowej rocznie poczynając od dnia 1 stycznia 2004 r.

2. Roczna wielkość kontyngentów taryfowych o numerach porządkowych 09.1924, 09.1925, 09.1926, 09.1927, 09.1928, 09.1929 i 09.1930 Załącznika jest zwiększana o pięć procent ilości początkowej rocznie poczynając od dnia 1 stycznia 2004 r.

Artykuł 4

1. Z wyjątkiem kontyngentu taryfowego o numerze porządkowym 09.4181, kontyngenty taryfowe przewidziane w Załączniku są zarządzane zgodnie z art. 308a, 308b i 308c rozporządzenia (EWG) nr 2454/93.

2. Komisja ustanawia zasady zarządzania kontyngentem taryfowym o numerze porządkowym 09.4181.

Artykuł 5

Zmiany i dostosowania techniczne zawarte w Załączniku do niniejszego rozporządzenia, które stały niezbędne na skutek zmian w Nomenklaturze Scalonej i kodach Taric lub wynikające ze zmian w Układzie lub z decyzji wspólnych organów ustanowionych zgodnie z Układem, lub z innych zawartych umów, protokołów albo wymian listów między Wspólnotą a Chile, są przyjmowane przez Komisję zgodnie z procedurą określoną w art. 6 ust. 2.

Artykuł 6

1. Komisję wspomaga Komitet. Kodeksu Celnego, dalej zwany „Komitetem”.

2. W przypadku dokonania odniesienia do niniejszego ustępu, zastosowanie mają art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE.

Okres określony w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

3. Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł 7

1. Produkty wprowadzone do swobodnego obrotu, korzystające z preferencyjnych stawek przewidzianych w Układzie mogą podlegać nadzorowi. Komisja, w konsultacji z Państwami Członkowskimi, decyduje, do których produktów stosuje się nadzór.

2. Stosuje się art. 308d rozporządzenia (EWG) nr 2454/93.

3. Państwa Członkowskie i Komisja ściśle współpracują w celu zapewnienia, aby ten środek nadzoru był przestrzegany.

Artykuł 8

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od daty tymczasowego stosowania niektórych postanowień Układu.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 18 lutego 2003 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 133,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Układ ustanawiający stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi z jednej strony, a Republiką Chile z drugiej strony(¹), zwany dalej „Układem”, ustanawia preferencje taryfowe stosowane dla produktów pochodzących z Chile zgodnie z załącznikiem III do Układu.

(2) Decyzja 2002/979/WE(²) w sprawie podpisania i tymczasowego stosowania niektórych postanowień Układu przewiduje, że ustanowione w nim preferencje taryfowe są stosowane tymczasowo do czasu wejścia Układu w życie.

(3) Stawki podstawowe do obliczania obniżki ceł są wymienione w załączniku I do Układu.

(4) Te same metody obliczania stosuje się do stawek celnych ad valorem i do ceł specyficznych, z wyłączeniem przypadków podanych w art. 71 ust. 2 i 3 Układu.

(5) Układ stanowi, że niektóre produkty pochodzące z Chile mogą być przywożone do Wspólnoty w granicach kontyngentów celnych przy zerowej lub obniżonej stawce celnej. Niezbędne jest określenie produktów kwalifikujących się do tych środków taryfowych, ich ilości, stosowanych do nich ceł oraz metod obliczania obniżek ceł.

(6) Właściwe jest zapewnienie, aby kontyngenty taryfowe były, co do ogólnej zasady, zarządzane na zasadzie „kto pierwszy, ten lepszy” zgodnie z art. 308a, 308b i 308c rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny(³). Kontyngent taryfowy dla niektórych produktów powinien być zarządzany według prowadzonego przez Komisję systemu pozwoleń na przywóz i wywóz.

(7) Kody Nomenklatury Scalonej (CN) określone w niniejszym rozporządzeniu są kodami Nomenklatury Scalonej na rok 2003, zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej(⁴). Przyjęte po 2002 r. zmiany Nomenklatury Scalonej i kodów Taric nie mogą powodować istotnych zmian w umowach ani innych aktach zawieranych między Wspólnotą a Chile. Właściwe jest więc zapewnienie, aby zmiany i dostosowania techniczne w Załączniku do rozporządzeń, spowodowane zmianami Nomenklatury Scalonej, mogły zostać przyjęte przez Komisję wspomaganą przez Komitet Kodeksu Celnego zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji(⁵). Właściwe jest też zapewnienie, aby po tej procedurze nastąpiło przyjęcie spowodowanych przez zmiany w Układzie zmian i dostosowań technicznych w Załączniku do rozporządzeń, lub przyjęcie podjętych zgodnie z nim decyzji lub innych uzgodnień między stronami.

(8) W celu zwalczania nadużyć finansowych niezbędne jest poddanie przywozu do Wspólnoty nadzorowi preferencyjnemu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. W celu wprowadzenia ustanowionych w Układzie preferencji taryfowych:

a) pojęcie „klauzula największego uprzywilejowania” (MFN) oznacza najniższą stawkę celną wskazaną w drugiej części załącznika I do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87. Jednakże, nie oznacza ono należności celnej określonej w ramach kontyngentu taryfowego na mocy art. 26 Traktatu lub na podstawie załącznika 7 do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87.

b) z zastrzeżeniem ust. 2, ostateczna preferencyjna stawka celna jest zaokrąglana do pierwszego miejsca dziesiętnego.

2. W przypadku, gdy wynik obliczenia preferencyjnej stawki celnej jest równy jednej z poniższych wielkości, stawka preferencyjna jest uznana za pełne zwolnienie:

a) 1% lub mniej w przypadku stawek ad valorem, lub

b) 2 EUR lub mniej w odniesieniu do poszczególnych kwot w euro w przypadku cła specyficznego.

3. W przypadku, gdy należności celne obejmują stawkę ad valorem wraz z minimalną i maksymalną należnością celną, obniżka preferencyjna odnosi się także do tej minimalnej i maksymalnej należności celnej. Dla produktów wymienionych w załączniku I do Układu w kategoriach „EP” i „SP”, obniżkę preferencyjną stosuje się tylko do stawki ad valorem i zgodnie z załącznikiem I do Układu. Jeśli należności celne zawierają więcej niż jedno cło specyficzne, obniżkę preferencyjną stosuje się do wszystkich tych ceł i zgodnie z załącznikiem I do Układu.

Artykuł 2

1. Komisja otwiera roczny kontyngent taryfowy dla wymienionych w Załączniku produktów pochodzących z Chile. Należności celne za te produkty są obniżane do poziomów określonych w tym Załączniku i w granicach określonych w nim kontyngentów taryfowych.

2. Obniżki należności celnej określone w Załączniku są wyrażone jako część procentowa należności celnych skutecznie stosowanych do towarów pochodzących z Chile spoza danych kontyngentów taryfowych, jeśli towary te zostają zgłoszone do dopuszczenia do swobodnego obrotu.

3. Określone w załączniku kontyngenty taryfowe są otwierane co roku na okres 12 miesięcy poczynając od dnia 1 stycznia. Jednakże, w roku 2003 wielkość tych kontyngentów, oprócz kontyngentu określonego w art. 4 ust 2, jest obniżona o liczbę dwunastych części równą liczbie miesięcy kalendarzowych przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

4. Kontyngent taryfowy należący do kategorii objętej znoszeniem ceł określonej w załączniku I do Układu wygasa, kiedy zgodnie ze swym harmonogramem preferencyjna stawka celna zostaje zniesiona w całości.

Artykuł 3

1. Roczna wielkość kontyngentów taryfowych o numerach porządkowych 09.1921, 09.1922, 09.1923 i 09.4181 Załącznika jest zwiększana o 10 procent ilości początkowej rocznie poczynając od dnia 1 stycznia 2004 r.

2. Roczna wielkość kontyngentów taryfowych o numerach porządkowych 09.1924, 09.1925, 09.1926, 09.1927, 09.1928, 09.1929 i 09.1930 Załącznika jest zwiększana o pięć procent ilości początkowej rocznie poczynając od dnia 1 stycznia 2004 r.

Artykuł 4

1. Z wyjątkiem kontyngentu taryfowego o numerze porządkowym 09.4181, kontyngenty taryfowe przewidziane w Załączniku są zarządzane zgodnie z art. 308a, 308b i 308c rozporządzenia (EWG) nr 2454/93.

2. Komisja ustanawia zasady zarządzania kontyngentem taryfowym o numerze porządkowym 09.4181.

Artykuł 5

Zmiany i dostosowania techniczne zawarte w Załączniku do niniejszego rozporządzenia, które stały niezbędne na skutek zmian w Nomenklaturze Scalonej i kodach Taric lub wynikające ze zmian w Układzie lub z decyzji wspólnych organów ustanowionych zgodnie z Układem, lub z innych zawartych umów, protokołów albo wymian listów między Wspólnotą a Chile, są przyjmowane przez Komisję zgodnie z procedurą określoną w art. 6 ust. 2.

Artykuł 6

1. Komisję wspomaga Komitet. Kodeksu Celnego, dalej zwany „Komitetem”.

2. W przypadku dokonania odniesienia do niniejszego ustępu, zastosowanie mają art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE.

Okres określony w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

3. Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł 7

1. Produkty wprowadzone do swobodnego obrotu, korzystające z preferencyjnych stawek przewidzianych w Układzie mogą podlegać nadzorowi. Komisja, w konsultacji z Państwami Członkowskimi, decyduje, do których produktów stosuje się nadzór.

2. Stosuje się art. 308d rozporządzenia (EWG) nr 2454/93.

3. Państwa Członkowskie i Komisja ściśle współpracują w celu zapewnienia, aby ten środek nadzoru był przestrzegany.

Artykuł 8

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od daty tymczasowego stosowania niektórych postanowień Układu.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 18 lutego 2003 r.