KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 211,

uwzględniając decyzję Rady 2003/861/WE z dnia 8 grudnia 2003 r. dotyczącą analizy technicznej i współpracy w odniesieniu do fałszywych monet euro (¹) oraz decyzję Rady 2003/862/WE z dnia 8 grudnia 2003 r. rozszerzającą skutki decyzji 2003/861/WE dotyczącej analizy technicznej i współpracy w odniesieniu do fałszywych monet euro na Państwa Członkowskie, które nie przyjęły euro jako jednej waluty (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1338/2001 z dnia 28 czerwca 2001 r. ustanawiające środki niezbędne dla ochrony euro przed fałszowaniem (³), w szczególności jego art. 5, przewiduje analizę i klasyfikację fałszywych monet euro przez Krajowe Centrum Analiz Monet (KCAM) z każdego Państwa Członkowskiego oraz przez Europejskie Centrum Techniczne i Naukowe (ECTN). Rozporządzenie Rady (WE) nr 1339/2001 z dnia 28 czerwca 2001 r. (⁴) rozszerza zastosowanie art. 1 do 11 rozporządzenia (WE) nr 1338/2001 na Państwa Członkowskie, które nie przyjęły euro jako jednej waluty.

(2) Od października 2001 r. ECTN prowadzi tymczasowo swoją działalność w Mennicy Paryskiej, korzystając z pomocy administracyjnej i kadrowej Komisji, zgodnie z wymianą listów między przewodniczącym Rady a francuskim ministrem finansów w dniach od 28 lutego do 9 czerwca 2000 r.

(3) ECTN przyczynia się do osiągnięcia celów programu „Perykles”, zgodnie z decyzją Rady 2001/923/WE z dnia 17 grudnia 2001 r. ustanawiającą program wymiany, pomocy i szkoleń dla ochrony euro przed fałszowaniem (⁵) i decyzją Rady 2001/924/WE z dnia 17 grudnia 2001 r. rozszerzającą skutki decyzji ustanawiającej wymianę, pomoc i programy szkoleniowe w zakresie ochrony euro przed fałszowaniem (program „Perykles”) na Państwa Członkowskie, które nie przyjęły euro jako jednej waluty (⁶).

(4) Artykuł 1 decyzji 2003/861/WE przewiduje, że Komisja ustanawia ECTN oraz czuwa nad sprawnym prowadzeniem jego działalności, jak również nad koordynacją działań prowadzonych przez właściwe władze techniczne w celu ochrony euro przed fałszowaniem. Artykuł 1 decyzji 2003/862/WE stanowi, że postanowienia decyzji 2003/861/WE rozszerza się na Państwa Członkowskie, które nie przyjęły euro jako jednej waluty.

(5) W liście francuskiego ministra finansów z dnia 6 września 2004 r. władze francuskie zobowiązały się do utrzymania obecnego podziału kosztów pomiędzy Mennicą Paryską a Komisją. Wymiana listów między członkiem Komisji odpowiedzialnym za walkę z nadużyciami finansowymi a francuskim ministrem finansów w sprawie stałej działalności ECTN dotyczącej analiz i klasyfikacji falsyfikatów euro uwzględni zasady organizacyjne ECTN powstałe w trakcie tymczasowej działalności ECTN przy Mennicy Paryskiej, zgodnie z wymianą listów między Przewodniczącym Rady a francuskim ministrem finansów w dniach od 28 lutego do 9 czerwca 2000 r.

(6) Ponadto należy kontynuować regularne informowanie Komitetu Ekonomiczno-Finansowego, Europejskiego Banku Centralnego, Europolu, jak również właściwych władz krajowych o działalności ECTN i sytuacji dotyczącej fałszowania euro.

(7) W związku z powyższym należy ustanowić ECTN w ramach Komisji w Brukseli, działające przy Europejskim Urzędzie ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF).

(8) Komisja koordynuje działania prowadzone przez wszelkie właściwe władze techniczne, mające na celu ochronę euro przed fałszowaniem; koordynacja ta obejmuje metody analizy fałszywych monet euro, badanie nowych przypadków fałszywych monet i ocenę skutków, wzajemne informowanie się o działaniach KCAM i ECTN, przekazywanie informacji na zewnątrz w sprawie fałszywych monet, wykrywanie fałszywych monet przez urządzenia obróbki monet, jak również badanie każdego problemu technicznego w tej dziedzinie.

(9) Należy kontynuować wspomnianą koordynację w ramach Komitetu Doradczego ds. Koordynacji w zakresie Nadużyć Finansowych (⁷), prac zespołu ekspertów ds. fałszerstwa monet składającego się z osób odpowiedzialnych za KCAM i ECTN, którym kieruje i któremu przewodniczy Komisja, zapewniając jednocześnie regularne informowanie Komitetu Ekonomiczno-Finansowego.

(10) W celu wykonania decyzji 2003/861/WE i 2003/862/WE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1. W ramach DG ECFIN w Brukseli ustanawia się Europejskie Centrum Techniczne i Naukowe (ECTN).

2. Do celów stosowania niniejszej decyzji Dyrektor Generalny DG ECFIN jest upoważniony do podejmowania niezbędnych działań i zawierania porozumień administracyjnych z władzami państw trzecich i prywatnymi podmiotami, umożliwiających ECTN wykonywanie powierzonych mu zadań. Wspomniane porozumienia administracyjne mogą dotyczyć w szczególności przekazywania i wymiany informacji technicznych.

Artykuł 2

ECTN wykonuje następujące zadania:

a) analizuje i klasyfikuje wszelkie nowe rodzaje fałszywych monet zgodnie z art. 5 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1338/2001;

b) przyczynia się do osiągnięcia celów programu „Perykles 2020” zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 331/2014 (⁸);

c) wykonuje zadania zgodnie z art. 4, 5, 7 i 12 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1210/2010 (⁹) i art. 2, 4, 5 i 6 rozporządzenia Rady (WE) nr 2182/2004 (¹⁰);

d) udziela wsparcia Krajowym Centrom Analiz Monet (KCAM) oraz organom ścigania, a także współpracuje z właściwymi instancjami celem analizowania fałszywych monet euro i wzmocnienia ochrony;

e) [1] przeprowadza zaawansowane i nieniszczące analizy wysokiej jakości fałszywych monet euro w celu informowania Europolu i organów ścigania o pojawiających się zagrożeniach.

Artykuł 3

[2] 1. W celu wypełnienia swojej misji ECTN przeprowadza wstępną analizę techniczną w Brukseli, a analiza dodatkowa może zostać wykonana we francuskim Krajowym Centrum Analiz Monet utworzonym w ramach Mennicy Francuskiej.

2. DG ECFIN udostępnia ECTN odpowiedni sprzęt techniczny służący do przeprowadzania w Brukseli analizy nieniszczącej w celu identyfikowania pojawiających się zagrożeń związanych z wysokiej jakości fałszywymi monetami euro oraz wczesnego reagowania na te zagrożenia.

3. ECTN korzysta z personelu i wyposażenia Mennicy Francuskiej w celu przeprowadzenia niezbędnych analiz dodatkowych wykonywanych w jej siedzibie. Władze francuskie udostępniają odpowiedni personel oraz sprzęt z pierwszeństwem dla ECTN. Władze francuskie są odpowiedzialne za serwisowanie sprzętu technicznego Mennicy Francuskiej.

4. Koszty personelu ECTN i sprzętu technicznego niezbędnego do wykonywania zadań ECTN w Brukseli pokrywane są z budżetu Unii. Wydatki związane z kosztami podróży służbowych personelu ECTN do Pessac oraz różne uzasadnione drobne wydatki, które mogą pojawić się podczas korzystania ze sprzętu technicznego w laboratorium Mennicy Francuskiej, pokrywane są z budżetu Unii.

5. DG ECFIN może, we współpracy z Mennicą Francuską, opracować procedury administracyjne mające zastosowanie do ECTN w przypadku korzystania ze sprzętu technicznego Mennicy Francuskiej.

Artykuł 4

Komisja koordynuje działania niezbędne do ochrony monet euro przed fałszowaniem oraz zapewnia skuteczne i jednolite wdrażanie procedur weryfikacji autentyczności w strefie euro, między innymi poprzez okresowe spotkania z Europolem i ekspertami z dziedziny fałszerstwa monet. [3]

Komitet Ekonomiczno-Finasowy, Europejski Bank Centralny, Europol, jak również właściwe władze krajowe są regularnie informowane na temat działalności ECTN oraz sytuacji dotyczącej fałszowania monet.

Sporządzono w Brukseli, dnia 29 października 2004 r.

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 211,

uwzględniając decyzję Rady 2003/861/WE z dnia 8 grudnia 2003 r. dotyczącą analizy technicznej i współpracy w odniesieniu do fałszywych monet euro (¹) oraz decyzję Rady 2003/862/WE z dnia 8 grudnia 2003 r. rozszerzającą skutki decyzji 2003/861/WE dotyczącej analizy technicznej i współpracy w odniesieniu do fałszywych monet euro na Państwa Członkowskie, które nie przyjęły euro jako jednej waluty (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1338/2001 z dnia 28 czerwca 2001 r. ustanawiające środki niezbędne dla ochrony euro przed fałszowaniem (³), w szczególności jego art. 5, przewiduje analizę i klasyfikację fałszywych monet euro przez Krajowe Centrum Analiz Monet (KCAM) z każdego Państwa Członkowskiego oraz przez Europejskie Centrum Techniczne i Naukowe (ECTN). Rozporządzenie Rady (WE) nr 1339/2001 z dnia 28 czerwca 2001 r. (⁴) rozszerza zastosowanie art. 1 do 11 rozporządzenia (WE) nr 1338/2001 na Państwa Członkowskie, które nie przyjęły euro jako jednej waluty.

(2) Od października 2001 r. ECTN prowadzi tymczasowo swoją działalność w Mennicy Paryskiej, korzystając z pomocy administracyjnej i kadrowej Komisji, zgodnie z wymianą listów między przewodniczącym Rady a francuskim ministrem finansów w dniach od 28 lutego do 9 czerwca 2000 r.

(3) ECTN przyczynia się do osiągnięcia celów programu „Perykles”, zgodnie z decyzją Rady 2001/923/WE z dnia 17 grudnia 2001 r. ustanawiającą program wymiany, pomocy i szkoleń dla ochrony euro przed fałszowaniem (⁵) i decyzją Rady 2001/924/WE z dnia 17 grudnia 2001 r. rozszerzającą skutki decyzji ustanawiającej wymianę, pomoc i programy szkoleniowe w zakresie ochrony euro przed fałszowaniem (program „Perykles”) na Państwa Członkowskie, które nie przyjęły euro jako jednej waluty (⁶).

(4) Artykuł 1 decyzji 2003/861/WE przewiduje, że Komisja ustanawia ECTN oraz czuwa nad sprawnym prowadzeniem jego działalności, jak również nad koordynacją działań prowadzonych przez właściwe władze techniczne w celu ochrony euro przed fałszowaniem. Artykuł 1 decyzji 2003/862/WE stanowi, że postanowienia decyzji 2003/861/WE rozszerza się na Państwa Członkowskie, które nie przyjęły euro jako jednej waluty.

(5) W liście francuskiego ministra finansów z dnia 6 września 2004 r. władze francuskie zobowiązały się do utrzymania obecnego podziału kosztów pomiędzy Mennicą Paryską a Komisją. Wymiana listów między członkiem Komisji odpowiedzialnym za walkę z nadużyciami finansowymi a francuskim ministrem finansów w sprawie stałej działalności ECTN dotyczącej analiz i klasyfikacji falsyfikatów euro uwzględni zasady organizacyjne ECTN powstałe w trakcie tymczasowej działalności ECTN przy Mennicy Paryskiej, zgodnie z wymianą listów między Przewodniczącym Rady a francuskim ministrem finansów w dniach od 28 lutego do 9 czerwca 2000 r.

(6) Ponadto należy kontynuować regularne informowanie Komitetu Ekonomiczno-Finansowego, Europejskiego Banku Centralnego, Europolu, jak również właściwych władz krajowych o działalności ECTN i sytuacji dotyczącej fałszowania euro.

(7) W związku z powyższym należy ustanowić ECTN w ramach Komisji w Brukseli, działające przy Europejskim Urzędzie ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF).

(8) Komisja koordynuje działania prowadzone przez wszelkie właściwe władze techniczne, mające na celu ochronę euro przed fałszowaniem; koordynacja ta obejmuje metody analizy fałszywych monet euro, badanie nowych przypadków fałszywych monet i ocenę skutków, wzajemne informowanie się o działaniach KCAM i ECTN, przekazywanie informacji na zewnątrz w sprawie fałszywych monet, wykrywanie fałszywych monet przez urządzenia obróbki monet, jak również badanie każdego problemu technicznego w tej dziedzinie.

(9) Należy kontynuować wspomnianą koordynację w ramach Komitetu Doradczego ds. Koordynacji w zakresie Nadużyć Finansowych (⁷), prac zespołu ekspertów ds. fałszerstwa monet składającego się z osób odpowiedzialnych za KCAM i ECTN, którym kieruje i któremu przewodniczy Komisja, zapewniając jednocześnie regularne informowanie Komitetu Ekonomiczno-Finansowego.

(10) W celu wykonania decyzji 2003/861/WE i 2003/862/WE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

[1] 1. W ramach DG ECFIN w Brukseli ustanawia się Europejskie Centrum Techniczne i Naukowe (ECTN).

2. Do celów stosowania niniejszej decyzji Dyrektor Generalny DG ECFIN jest upoważniony do podejmowania niezbędnych działań i zawierania porozumień administracyjnych z władzami państw trzecich i prywatnymi podmiotami, umożliwiających ECTN wykonywanie powierzonych mu zadań. Wspomniane porozumienia administracyjne mogą dotyczyć w szczególności przekazywania i wymiany informacji technicznych.

Artykuł 2

[2] ECTN wykonuje następujące zadania:

a) analizuje i klasyfikuje wszelkie nowe rodzaje fałszywych monet zgodnie z art. 5 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1338/2001;

b) przyczynia się do osiągnięcia celów programu „Perykles 2020” zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 331/2014 (⁸);

c) wykonuje zadania zgodnie z art. 4, 5, 7 i 12 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1210/2010 (⁹) i art. 2, 4, 5 i 6 rozporządzenia Rady (WE) nr 2182/2004 (¹⁰);

d) udziela wsparcia Krajowym Centrom Analiz Monet (KCAM) oraz organom ścigania, a także współpracuje z właściwymi instancjami celem analizowania fałszywych monet euro i wzmocnienia ochrony.

Artykuł 3

Zasady organizacyjne ECTN są następujące:

- dla celów analizy monet Komisja może oddelegować członków swojego personelu do Mennicy Paryskiej celem skorzystania z jej urządzeń,

- w celu wypełnienia swojej misji ECTN może korzystać z personelu i wyposażenia francuskiego KCAM, jak również z laboratorium Mennicy Paryskiej, znajdujących się w Pessac. Władze francuskie udostępniają odpowiedni personel oraz sprzęt z pierwszeństwem dla ECTN,

- zgodnie ze stosownymi rozporządzeniami finansowymi część wydatków poniesionych w związku z zadaniami ECTN obciąża budżet ogólny Wspólnot Europejskich. Zważywszy, że Francja udostępnia wyżej wymieniony personel, pomieszczenia i sprzęt oraz zobowiązuje się do ich utrzymywania, budżet Wspólnot pokrywa płace pracowników Komisji, koszty podróży i różne drobne wydatki bieżące.

DG ECFIN [3], wraz z Mennicą Paryską, jest odpowiedzialny za opracowanie przepisów dotyczących procedur administracyjnych ECTN.

Artykuł 4

Komisja koordynuje działania niezbędne dla ochrony euro przed fałszowaniem, organizując okresowe zebrania ekspertów z dziedziny fałszerstwa monet.

Komitet Ekonomiczno-Finasowy, Europejski Bank Centralny, Europol, jak również właściwe władze krajowe są regularnie informowane na temat działalności ECTN oraz sytuacji dotyczącej fałszowania monet.

Sporządzono w Brukseli, dnia 29 października 2004 r.

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 211,

uwzględniając decyzję Rady 2003/861/WE z dnia 8 grudnia 2003 r. dotyczącą analizy technicznej i współpracy w odniesieniu do fałszywych monet euro (¹) oraz decyzję Rady 2003/862/WE z dnia 8 grudnia 2003 r. rozszerzającą skutki decyzji 2003/861/WE dotyczącej analizy technicznej i współpracy w odniesieniu do fałszywych monet euro na Państwa Członkowskie, które nie przyjęły euro jako jednej waluty (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1338/2001 z dnia 28 czerwca 2001 r. ustanawiające środki niezbędne dla ochrony euro przed fałszowaniem (³), w szczególności jego art. 5, przewiduje analizę i klasyfikację fałszywych monet euro przez Krajowe Centrum Analiz Monet (KCAM) z każdego Państwa Członkowskiego oraz przez Europejskie Centrum Techniczne i Naukowe (ECTN). Rozporządzenie Rady (WE) nr 1339/2001 z dnia 28 czerwca 2001 r. (⁴) rozszerza zastosowanie art. 1 do 11 rozporządzenia (WE) nr 1338/2001 na Państwa Członkowskie, które nie przyjęły euro jako jednej waluty.

(2) Od października 2001 r. ECTN prowadzi tymczasowo swoją działalność w Mennicy Paryskiej, korzystając z pomocy administracyjnej i kadrowej Komisji, zgodnie z wymianą listów między przewodniczącym Rady a francuskim ministrem finansów w dniach od 28 lutego do 9 czerwca 2000 r.

(3) ECTN przyczynia się do osiągnięcia celów programu „Perykles”, zgodnie z decyzją Rady 2001/923/WE z dnia 17 grudnia 2001 r. ustanawiającą program wymiany, pomocy i szkoleń dla ochrony euro przed fałszowaniem (⁵) i decyzją Rady 2001/924/WE z dnia 17 grudnia 2001 r. rozszerzającą skutki decyzji ustanawiającej wymianę, pomoc i programy szkoleniowe w zakresie ochrony euro przed fałszowaniem (program „Perykles”) na Państwa Członkowskie, które nie przyjęły euro jako jednej waluty (⁶).

(4) Artykuł 1 decyzji 2003/861/WE przewiduje, że Komisja ustanawia ECTN oraz czuwa nad sprawnym prowadzeniem jego działalności, jak również nad koordynacją działań prowadzonych przez właściwe władze techniczne w celu ochrony euro przed fałszowaniem. Artykuł 1 decyzji 2003/862/WE stanowi, że postanowienia decyzji 2003/861/WE rozszerza się na Państwa Członkowskie, które nie przyjęły euro jako jednej waluty.

(5) W liście francuskiego ministra finansów z dnia 6 września 2004 r. władze francuskie zobowiązały się do utrzymania obecnego podziału kosztów pomiędzy Mennicą Paryską a Komisją. Wymiana listów między członkiem Komisji odpowiedzialnym za walkę z nadużyciami finansowymi a francuskim ministrem finansów w sprawie stałej działalności ECTN dotyczącej analiz i klasyfikacji falsyfikatów euro uwzględni zasady organizacyjne ECTN powstałe w trakcie tymczasowej działalności ECTN przy Mennicy Paryskiej, zgodnie z wymianą listów między Przewodniczącym Rady a francuskim ministrem finansów w dniach od 28 lutego do 9 czerwca 2000 r.

(6) Ponadto należy kontynuować regularne informowanie Komitetu Ekonomiczno-Finansowego, Europejskiego Banku Centralnego, Europolu, jak również właściwych władz krajowych o działalności ECTN i sytuacji dotyczącej fałszowania euro.

(7) W związku z powyższym należy ustanowić ECTN w ramach Komisji w Brukseli, działające przy Europejskim Urzędzie ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF).

(8) Komisja koordynuje działania prowadzone przez wszelkie właściwe władze techniczne, mające na celu ochronę euro przed fałszowaniem; koordynacja ta obejmuje metody analizy fałszywych monet euro, badanie nowych przypadków fałszywych monet i ocenę skutków, wzajemne informowanie się o działaniach KCAM i ECTN, przekazywanie informacji na zewnątrz w sprawie fałszywych monet, wykrywanie fałszywych monet przez urządzenia obróbki monet, jak również badanie każdego problemu technicznego w tej dziedzinie.

(9) Należy kontynuować wspomnianą koordynację w ramach Komitetu Doradczego ds. Koordynacji w zakresie Nadużyć Finansowych (⁷), prac zespołu ekspertów ds. fałszerstwa monet składającego się z osób odpowiedzialnych za KCAM i ECTN, którym kieruje i któremu przewodniczy Komisja, zapewniając jednocześnie regularne informowanie Komitetu Ekonomiczno-Finansowego.

(10) W celu wykonania decyzji 2003/861/WE i 2003/862/WE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W ramach Komisji w Brukseli ustanawia się Europejskie Centrum Techniczne i Naukowe (ECTN), działające przy OLAF.

Artykuł 2

ECTN analizuje i klasyfikuje wszelkie nowe rodzaje fałszywych monet, na zasadach określonych w art. 5 rozporządzenia (WE) 1338/2001. Przyczynia się do osiągnięcia celów wspólnotowego programu działania „Perykles”, zgodnie z art. 4 decyzji 2001/923/WE. Udziela wsparcia Krajowym Centrom Analiz Monet (KCAM) oraz policji, a także współpracuje z właściwymi instancjami celem analizowania fałszywych monet euro i wzmocnienia ochrony.

Artykuł 3

Zasady organizacyjne ECTN są następujące:

- dla celów analizy monet Komisja może oddelegować członków swojego personelu do Mennicy Paryskiej celem skorzystania z jej urządzeń,

- w celu wypełnienia swojej misji ECTN może korzystać z personelu i wyposażenia francuskiego KCAM, jak również z laboratorium Mennicy Paryskiej, znajdujących się w Pessac. Władze francuskie udostępniają odpowiedni personel oraz sprzęt z pierwszeństwem dla ECTN,

- zgodnie ze stosownymi rozporządzeniami finansowymi część wydatków poniesionych w związku z zadaniami ECTN obciąża budżet ogólny Wspólnot Europejskich. Zważywszy, że Francja udostępnia wyżej wymieniony personel, pomieszczenia i sprzęt oraz zobowiązuje się do ich utrzymywania, budżet Wspólnot pokrywa płace pracowników Komisji, koszty podróży i różne drobne wydatki bieżące.

OLAF, wraz z Mennicą Paryską, jest odpowiedzialny za opracowanie przepisów dotyczących procedur administracyjnych ECTN.

Artykuł 4

Komisja koordynuje działania niezbędne dla ochrony euro przed fałszowaniem, organizując okresowe zebrania ekspertów z dziedziny fałszerstwa monet.

Komitet Ekonomiczno-Finasowy, Europejski Bank Centralny, Europol, jak również właściwe władze krajowe są regularnie informowane na temat działalności ECTN oraz sytuacji dotyczącej fałszowania monet.

Sporządzono w Brukseli, dnia 29 października 2004 r.