Jeden rachunek dla płatnika, większe uprawnienia ZUS - najnowsze zmiany przepisów ubezpieczeniowych

Od 1 stycznia 2018 r. każdy płatnik składek będzie opłacał składki na indywidualny rachunek składkowy, bez podziału na wpłaty na poszczególne fundusze. Na mocy nowelizacji ustawy systemowej, która wprowadza to ułatwienie dla płatników, zostały przewidziane także nowe uprawnienia ZUS. W przypadku płatników zatrudniających pracowników, zleceniobiorców i osoby, które wykonują umowy cywilnoprawne na rzecz własnych pracodawców, ZUS będzie miał prawo wskazać, którego z podmiotów zatrudniających należy uznać za płatnika składek, a który nim nie jest.

Sejm uchwalił 11 maja 2017 r. nowelizację ustawy systemowej, uwzględniając w jej końcowym brzmieniu poprawki zaproponowane przez Senat. Uchwalone zmiany znacząco rozszerzają uprawnienia ZUS w odniesieniu do płatników składek.

Nowy podmiot – „zgłaszający do ubezpieczeń”

Nowelizacja wprowadza do ustawy systemowej nową definicję i nowy rodzaj podmiotu – jest to podmiot zgłaszający do ubezpieczeń społecznych. Dotychczas takim podmiotem był płatnik składek, jednak ze względu na nowe uprawnienia ZUS (które zostaną omówione w dalszej części artykułu) konieczne okazało się odróżnienie płatnika składek od podmiotu, który zatrudnia ubezpieczonych, zgłasza ich do ZUS i opłaca za nich składki, ale w wyniku kontroli albo postępowania administracyjnego ZUS uzna, że podmiot ten nie jest w rzeczywistości płatnikiem składek. Zgodnie z nowelizacją „podmiot zgłaszający do ubezpieczeń” jest to podmiot niebędący płatnikiem składek, który zgłosił do ubezpieczeń społecznych osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 4 oraz art. 8 ust. 2a, czyli: