Świadczenia chorobowe zatrudnionych – odpowiedzi na 15 pytań z praktyki

Pracodawcy mają wiele obowiązków związanych z wypłatą ubezpieczonym świadczeń przysługujących z tytułu niezdolności do pracy. Muszą ustalić ich rodzaj, wysokość, a następnie zrealizować wypłatę z tego tytułu. W tym celu gromadzą i opracowują dokumentację pozwalającą na prawidłowe wywiązywanie się z tej powinności. Ponadto są zobowiązani przestrzegać ustalonych limitów okresów, za które ubezpieczonemu przysługuje dana wypłata, a w razie wątpliwości występować do ZUS z wnioskiem o ich wyjaśnienie.

Płatnik składek będący płatnikiem zasiłków oprócz wynagrodzenia chorobowego samodzielnie ustala prawo i wysokość świadczeń przysługujących z tytułu choroby i macierzyństwa finansowanych z ubezpieczenia społecznego. W związku z wątpliwościami, jakie pojawiają się w tym zakresie, prezentujemy odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania Czytelników.

 (?) Czy absolwenci szkół, którzy ukończyli 26 lat, powinni przy zatrudnieniu na umowę zlecenia od razu przystąpić do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego?

Zleceniobiorca podlega ubezpieczeniu chorobowemu na zasadzie dobrowolności, czyli może, ale nie musi, przystąpić do tego ubezpieczenia. Ubezpieczenie to warunkuje prawo do zasiłków z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.

Zleceniobiorcy podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu i zdrowotnemu od dnia rozpoczęcia umowy do dnia jej rozwiązania lub wygaśnięcia. Ubezpieczenie chorobowe ma dla nich charakter dobrowolny. Ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z tytułu wykonywania umowy zlecenia nie podlegają uczniowie szkół ponadpodstawowych oraz studenci, do ukończenia 26 lat. Nie są studentami uczestnicy studiów doktoranckich oraz studiów podyplomowych. Student, który wykonuje umowę zlecenia i zda egzamin dyplomowy oraz obroni pracę magisterską, od następnego dnia powinien zostać zgłoszony przez płatnika składek do obowiązkowych ubezpieczeń emerytalnego, rentowych, wypadkowego i zdrowotnego. Natomiast z wnioskiem do płatnika o zgłoszenie do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego zleceniobiorca może wystąpić w każdym czasie, przez cały okres trwania umowy zlecenia. Wówczas okres podlegania ubezpieczeniu chorobowemu należy liczyć nie od pierwszego dnia trwania umowy, ale od dnia, w którym płatnik dokonał zgłoszenia zleceniobiorcy do ubezpieczenia chorobowego w ZUS. Fakt ten może mieć wpływ na uzyskanie prawa do zasiłku z ubezpieczenia chorobowego w przypadku niezdolności do pracy, które co do zasady następuje po upływie 90 dni podlegania ubezpieczeniu chorobowemu. Zleceniobiorca nabywa prawo do zasiłku chorobowego od pierwszego dnia bez względu na okres podlegania temu ubezpieczeniu, jeżeli: