PRZELICZENIE WYSOKOŚCI EMERYTUR I RENT

Przepisy ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118 ze zm.) przewidują możliwość ponownego ustalenia wysokości emerytury lub renty wskutek przeliczenia podstawy wymiaru tych świadczeń na zasadach określonych w art. 110 i 111 ustawy.

Podstawa wymiaru jest wielkością pomocniczą służącą do ustalenia wysokości emerytury lub renty. Na przestrzeni lat podstawę wymiaru świadczeń emerytalno-rentowych ustalano od zarobków (podstaw wymiaru składki) z różnej liczby lat kalendarzowych. Obecnie zgodnie z obowiązującą ustawą o emeryturach i rentach z FUS podstawę wymiaru świadczeń ustala się od podstawy wymiaru składki na ubezpieczenia społeczne z okresu 10 lat kalendarzowych, wybranych przez zainteresowanego z ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę lub rentę (art. 15 ust. 2). Na wniosek ubezpieczonego podstawę wymiaru emerytury lub renty może stanowić przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenia społeczne w okresie 20 lat kalendarzowych przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku, wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu.