Wyrok SN z dnia 17 stycznia 2017 r., sygn. II UK 583/15

Agencja pracy tymczasowej, delegująca zatrudnianych pracowników do pracy za granicą, może być uznana, za pracodawcę zazwyczaj prowadzącego znaczną część działalności, innej niż działalność związana z samym zarządzaniem wewnętrznym na terytorium państwa członkowskiego, w którym ma swoją siedzibę, czyli w rozumieniu przepisów rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (art. 12 ust. 1) oraz nr 987/2009 dotyczącego wykonywania rozporządzenia nr 883/2004 w sprawie koordynacji zabezpieczenia społecznego (art. 14 ust. 2), przy czym ocena w tym zakresie powinna uwzględniać wymagany obrót z prowadzonej działalności, osiągany w kraju delegowania na poziomie 25% całego jej obrotu.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Zbigniew Myszka (przewodniczący) ‎

SSN Bogusław Cudowski

‎SSN Zbigniew Korzeniowski (sprawozdawca)

w sprawie z wniosku W. Sp. z o.o. z siedzibą w W. ‎przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział we Wrocławiu ‎przy udziale zainteresowanego P. S. ‎o wydanie zaświadczenia w sprawie z zakresu ubezpieczeń społecznych, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 17 stycznia 2017 r., ‎skargi kasacyjnej wnioskodawcy od wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu ‎z dnia 21 kwietnia 2015 r., sygn. akt III AUa 1980/14,