Wyrok SN z dnia 25 maja 2010 r., sygn. I UK 1/10

Pracownik przedsiębiorstwa, które wyłącznie zajmuje się działalnością polegającą na wysyłaniu pracowników do innych państw, i które w państwie wysyłającym wykonuje wyłącznie czynności administracyjne, podlega ubezpieczeniu społecznemu państwa, w którym pracuje.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Romualda Spyt (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Małgorzata Gersdorf

SSN Zbigniew Myszka

w sprawie z odwołania Ryszarda C. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w K. z udziałem zainteresowanej: „N." Spółki z o. o. w likwidacji w K. o ustalenie istnienia ubezpieczenia społecznego, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 25 maja 2010 r., skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w K. z dnia 24 czerwca 2009 r.,

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Apelacyjnemu w K. do ponownego rozpoznania.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy - Sąd Ubezpieczeń Społecznych w K. wyrokiem z dnia 4 grudnia 2008 r. oddalił odwołanie Ryszarda C. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w K. z dnia 14 lutego 2008 r. stwierdzającej, że nie podlega on ubezpieczeniom społecznym: emerytalnemu, rentowemu, chorobowemu i wypadkowemu z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę w „N." Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w K. w okresie od 9 października 2006 r. do 9 listopada 2006 r.

Sąd Okręgowy ustalił, że wnioskodawca Ryszard C. w dniu 7 października 2006 r. zawarł umowę o pracę na czas nieokreślony z „N." Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w K. Został on zatrudniony na stanowisku pracownika budowlanego, jako dzień rozpoczęcia pracy wskazano 9 października 2006 r. W wykonaniu tej umowy wnioskodawca świadczył pracę na terenie Belgii, pracując jako murarz i pomocnik przy budowie budynku mieszkalnego. Pracował on do dnia 9 listopada 2006 r. i otrzymał w dniu 14 listopada 2006 r. świadectwo pracy potwierdzające wskazany okres zatrudnienia. Natomiast „N." Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością prowadziła na terenie Polski wyłącznie działalność administracyjną, zajmując się wysyłaniem pracowników do pracy podejmowanej za granicą.

Sąd Okręgowy powołał się na przepisy rozporządzenia Rady (EWG) Nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego w stosunku do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek oraz ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie (Dz.U.UE.L. 71.149.2 - dalej nazywane rozporządzeniem nr 1408/71) i podzielił stanowisko organu rentowego, że wnioskodawca w spornym okresie zatrudnienia w Belgii winien podlegać belgijskiemu ustawodawstwu w zakresie systemu ubezpieczeń społecznych. Nie zostały bowiem spełnione przesłanki z art. 14 ust. 1 lit. a powołanego wyżej rozporządzenia wyłączające zasadę lex loci laboris wyrażoną w jego art. 13.