Uchwała SN z dnia 29 lipca 1998 r., sygn. III ZP 20/98

Przewodniczący SSN: Maria Mańkowska, Sędziowie SN: Barbara Wagner, Andrzej Wasilewski (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, z udziałem prokuratora Prokuratury Krajowej Witolda Bryndy, w sprawie z wniosku Powszechnej Spółdzielni Spożywców „S.” w N.M.L. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w G. o zwrot nienależnie pobranych świadczeń, po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym dnia 29 lipca 1998 r. zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Apelacyjny - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku postanowieniem z dnia 17 marca 1998 r. [...] do rozstrzygnięcia w trybie art. 390 KPC

Czy nie wezwanie przez Sąd w trybie art. 477¹¹ § 2 KPC do udziału w sprawie zainteresowanego powoduje nieważność postępowania w świetle art. 379 pkt 5 KPC ?

p o d j ą ł następującą uchwałę:

Niewezwanie przez Sąd zainteresowanego do udziału w postępowaniu (art. 477¹¹ § 2 zdanie drugie KPC) powoduje nieważność tego postępowania (art. 379 pkt 5 w związku z art. 477¹¹ § 1 KPC).

Uzasadnienie

Zakład Ubezpieczeń Społecznych-Oddział w G. decyzją wydaną na podstawie art. 11 ust. 1 i art. 37 ust. 7 w związku z art. 37 ust. 10 ustawy z dnia 25 listopada 1986 r. o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 1989 r. Nr 25, poz. 136 ze zm.) zobowiązał Powszechną Spółdzielnię Spożywców „S.” w N.M.L. do zwrotu nienależnie wypłaconych świadczeń w kwocie 1.870,98 zł, a to wobec ustalenia w wyniku przeprowadzonej kontroli, że Spółdzielnia ta jako pracodawca w okresie od 1 czerwca 1995 r. do 30 czerwca 1997 r. wypłacała Kazimierzowi Ł. zasiłek pielęgnacyjny pomimo, że nie dysponowała niezbędnym orzeczeniem komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia, które w takim wypadku stanowi podstawę dla ustalenia prawa do zasiłku pielęgnacyjnego. Dlatego Zakład Ubezpieczeń Społecznych stanął na stanowisku, że wypłacony w tym wypadku zasiłek pielęgnacyjny był świadczeniem nienależnym i podlega zwrotowi. Decyzję tę Spółdzielnia Spożywców „S.” w N.M.L. zaskarżyła, wnosząc o jej uchylenie. Spółdzielnia przyznała, że w czasie przeprowadzanej przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych kontroli nie posiadała wymaganego orzeczenia komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia, które uprawniałoby ją w danym wypadku do wypłaty zasiłku pielęgnacyjnego na rzecz pracownika. Równocześnie podniosła, że już w czasie trwania kontroli zwróciła się z wnioskiem do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o wydanie orzeczenia stwierdzającego czy w okresie od 1 czerwca 1995 r. do 30 czerwca 1997 r. dziecko jej pracownika, na które wypłacano zasiłek pielęgnacyjny wymagało współdziałania rodziców w procesie leczenia i rehabilitacji. Na tej podstawie Obwodowa Komisja Lekarska do Spraw Inwalidztwa i Zatrudnienia wydała orzeczenie, w którym potwierdziła, że we wskazanym okresie dziecko pracownika wymagało takiej opieki. Spółdzielnia podniosła także, że nie może żądać zwrotu wypłaconego swemu pracownikowi - Kazimierzowi Ł. zasiłku pielęgnacyjnego, ponieważ stan jego dziecka upoważniał go do pobierania takiego zasiłku, a podniesiony przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych zarzut jakoby zasiłek ten stanowił nienależne świadczenie jest jedynie konsekwencją pewnych formalnych niedociągnięć jakich w tej sprawie dopuścił się pracodawca.