Artykuł
Ustalenie podstawy wymiaru zasiłku po przekroczeniu rocznej podstawy wymiaru składek
W podstawie wymiaru zasiłku uwzględnia się wynagrodzenie pomniejszone o potrącone przez pracodawcę składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe. W sytuacji gdy ubezpieczony przekroczy roczną podstawę wymiaru składek i do podstawy wymiaru zasiłku należy przyjąć wynagrodzenie po uzupełnieniu, wynagrodzenie należy pomniejszyć o tzw. średni wskaźnik potrąconych składek, a nie o 13,71%.
Podstawę wymiaru zasiłku stanowi przychód pracownika, co do zasady, wypłacony za okres 12 miesięcy poprzedzających niezdolność do pracy (art. 36 ustawy zasiłkowej), pomniejszony o finansowane przez niego składki na ubezpieczenia społeczne, tj. 13,71%. Przy przekroczeniu rocznej podstawy wymiaru składek (w 2014 r. - 112 380 zł) płatnik nie pomniejsza wynagrodzenia pracownika o pełne składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, co sprawia, że wysokość stopy procentowej składek finansowanych przez ubezpieczonego będzie inna. Jeżeli pracownik otrzymuje stałe miesięczne wynagrodzenie i podstawa wymiaru zasiłku nie wymaga uzupełnienia, to w celu obliczenia zasiłku przychód za dany miesiąc należy pomniejszyć o faktycznie odprowadzone składki.
PRZYKŁAD
Aleksandra T. jest zatrudniona od 1 marca 2014 r. i otrzymuje stałe miesięczne wynagrodzenie w wysokości 12 000 zł. Od 2 do 4 listopada 2014 r. była niezdolna do pracy. We wrześniu 2014 r. pracownica przekroczyła roczną podstawę wymiaru składek. W tym miesiącu składki zostały opłacone od kwoty 2000 zł. Od października 2014 r. pracodawca nie potrąca składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (odprowadza tylko składkę chorobową).
