Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
comment

Artykuł

Data publikacji: 2004-01-01

Kodeks pracy po nowelizacji

Sejm 14 listopada 2003 r. uchwalił ustawę o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw (DzU nr 213, poz. 2081). Ta obszerna nowelizacja weszła w życie 1 stycznia 2004 r. Niewiele czasu mieli więc pracodawcy, pracownicy, a także związki zawodowe oraz inne podmioty na zapoznanie się z licznymi i ważnymi zmianami w tym fundamentalnym akcie prawnym.

Nawiązanie stosunku pracy
Nowelizacja wzmacnia pozycję pracownika przy ustalaniu warunków zatrudnienia, jednoznacznie podkreślając, że strony stosunku pracy muszą osiągnąć w tym zakresie porozumienie, aby określone postanowienia stały się dla nich wiążące.
infoRgrafika
Dotychczas obowiązywały regulacje, zgodnie z którymi umowa o pracę powinna była określać:
• rodzaj pracy,
• miejsce wykonywania pracy,
• termin rozpoczęcia pracy,
• wynagrodzenie odpowiadające rodzajowi pracy.
Nowelizacja nakazuje określać w umowie - oprócz danych wymienionych powyżej - także wymiar czasu pracy, a ponadto wymaga, aby umowa określała składniki wynagrodzenia.
Zgodnie z art. 29 wszystkie te dane powinny znajdować się także w innym niż umowa o pracę akcie, na podstawie którego następuje zatrudnienie (np. akt powołania, mianowania).
Nadal aktualny jest wymóg zawierania umów o pracę na piśmie. Dotychczas, jeżeli wymóg ten nie został dochowany, pracodawca miał obowiązek niezwłocznie - nie później niż w ciągu 7 dni od dnia rozpoczęcia pracy - potwierdzić pracownikowi na piśmie rodzaj umowy i jej warunki. Nowelizacją w art. 29 § 3 wprowadza ostrzejsze wymogi.
Zgodnie z art. 29 § 2 w przypadku niedochowania pisemnej formy umowy pracodawca musi potwierdzić pisemnie pracownikowi rodzaj umowy oraz jej warunki najpóźniej w dniu rozpoczęcia pracy przez pracownika.
Umowa o pracę za granicą
W myśl art. 29 § 1, jeżeli pracownik jest kierowany do pracy za granicą - ale na terenie państwa niebędącego członkiem UE - na okres dłuższy niż jeden miesiąc, to umowa, oprócz ogólnych omówionych wyżej wymogów, musi określać czas wykonywania pracy za granicą oraz walutę, w której będzie wypłacane wynagrodzenie.
close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00